Piątek

Czytania

Rdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28
Izrael miłował Józefa bardziej niż wszystkich innych swych synów, jako urodzonego w podeszłych jego latach. Sprawił mu też długą szatę z rękawami. Bracia Józefa, widząc, że ojciec kocha go bardziej niż ich wszystkich, tak go znienawidzili, że nie mogli zdobyć się na to, aby przyjaźnie z nim rozmawiać. Kiedy bracia Józefa poszli paść trzody do Sychem, Izrael rzekł do niego: "Czyż twoi bracia nie pasą trzody w Sychem? Chcę cię posłać do nich". Józef udał się więc za swymi braćmi i znalazł ich w Dotain. Oni ujrzeli go z daleka i zanim się do nich przybliżył, postanowili podstępnie go zgładzić, mówiąc między sobą: "Oto tam nadchodzi ten, który miewa sny! Teraz zabijmy go i wrzućmy do którejkolwiek studni, a potem powiemy: Dziki zwierz go pożarł. Zobaczymy, co będzie z jego snów!" Gdy to usłyszał Ruben, postanowił ocalić go z ich rąk; rzekł więc: "Nie zabijajmy go!" I mówił Ruben do nich: "Nie doprowadzajcie do rozlewu krwi. Wrzućcie go do studni, która jest tu na pustkowiu, ale nie podnoście na niego ręki" – po to, by wybawić go z ich rąk, a potem zwrócić go ojcu. Gdy Józef przybył do swych braci, oni zdarli z niego odzienie – długą szatę z rękawami, którą miał na sobie. I pochwyciwszy go, wrzucili do studni: studnia ta była pusta, bez wody.Kiedy potem zasiedli do posiłku, podniósłszy oczy, ujrzeli z dala idących z Gileadu kupców izmaelskich, których wielbłądy niosły wonne korzenie, żywicę i olejki pachnące; ciągnęli oni, wioząc to do Egiptu. Wtedy Juda rzekł do swych braci: "Cóż nam przyjdzie z tego, gdy zabijemy naszego brata i nie ujawnimy naszej zbrodni? Chodźcie, sprzedamy go Izmaelitom! Nie podnośmy ręki na niego, wszak jest on naszym bratem!" I usłuchali go bracia. I gdy kupcy madianiccy mijali ich, bracia, wyciągnąwszy śpiesznie Józefa ze studni, sprzedali go Izmaelitom za dwadzieścia sztuk srebra, a ci zabrali go z sobą do Egiptu.

(Ps 105 (104), 16-17. 18-19. 20-21)
REFREN: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

Pan przywołał głód na ziemię
i odebrał cały zapas chleba.
Wysłał przed nimi męża:
Józefa, którego sprzedano w niewolę.

Kajdanami ścisnęli mu nogi,
jego kark zakuto w żelazo,
aż się spełniła jego przepowiednia
i poświadczyło ją słowo Pańskie.

Król posłał, aby go uwolnić,
wyzwolił go władca ludów.
Ustanowił go panem nad swoim domem,
władcą całej posiadłości swojej.

Aklamacja (J 3, 16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

(Mt 21, 33-43. 45-46)
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: "Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?" Rzekli Mu: "Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze". Jezus im rzekł: "Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: „Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach”. Dlatego powiadam wam: królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce". Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. Toteż starali się Go pochwycić, lecz bali się tłumów, ponieważ miały Go za proroka.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Oremus

Jestem przygotowany na odrzucenie - wydaje się mówić Bóg w dzisiejszej liturgii słowa. Objawia się w jakiejś niewyobrażalnej bezbronności. Wie, że do serca człowieka nie można dotrzeć siłą. Wiary i zaufania nie da się wymusić. Stąd ta przedziwna strategia Bożej miłości. Jego bezbronność świadczy o sile Jego pragnienia i o szacunku, z jakim traktuje każdego z nas. Trzeba się uczyć prawdziwej pokory, żeby w naszym silnym świecie nie przeoczyć bezbronnego Boga.

Wojciech Czwichocki OP, "Oremus" Wielki Post 2007, s. 67

Patroni dnia:

Święta Krystyna, męczennica
urodziła się w Persji, nie znamy jej daty urodzin. Kiedy pogański król perski, Chozroes I, rozpoczął krwawe prześladowanie, św. Krystyna miała należeć do pierwszych osób, które padły jego ofiarą. Jej męczeńska śmierć miała nastąpić 13 marca 559 roku. Z dekretem prześladowczym Chozroesa łączył się pogrom, jaki poganie urządzili ludności chrześcijańskiej w Persji.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Józef był wyróżniony zarówno przez swojego ojca, który go bardziej miłował, sprawił mu okazałą szatę, jak i przez prorocze sny, które miewał. Był to powód, dla którego nienawidzili go zazdrośni bracia. Postanowili go zabić. Jednak Ruben miał wyrzuty sumienia – był wszak bratem Józefa z tej samej matki, bracia bowiem byli synami czterech różnych kobiet! Postanowili go wrzucić do studni, by nie zabijać go własnymi rękami. Pragnienie zemsty oraz żądza pieniędzy były w ich sercach, dlatego też postanowili go sprzedać nadciągającej karawanie. Nie mieli też litości dla swojego ojca, Jakuba-Izraela. Umoczyli piękną szatę Józefa w krwi zwierzęcia i skłamali, że został pożarty przez dziką zwierzynę. Bóg jednak z tego występku wyprowadził dobro. Kiedy nadeszła susza w Kanaanie, Józef zarządzający bogactwem Egiptu uratował swoją rodzinę od śmierci. Kościół czyta w Wielkim Poście ten fragment, bo widzi w Józefie zapowiedź Mesjasza, który został sprzedany przez swojego ucznia, podobnie jak Józef przez swoich braci, z zamiarem zabójstwa, Bóg jednak Jego śmierć uczynił okupem za grzechy ludzi, którzy zgrzeszyli. Dzięki Jego śmierci otrzymują życie wieczne.

Komentarz do psalmu

Psalm streszcza historię Józefa, którego sprzedano w niewolę, pokazuje, że to Bóg posłał go do Egiptu, aby swoich wiernych ocalić od śmierci. Został zakuty w łańcuchy, lecz faraon kazał go uwolnić i ustanowił go swoim zarządcą. Król Egipski jest tu typem Boga, który wyzwolił swojego Syna z niewoli śmierci i w nagrodę poddał Mu wszechświat.

Komentarz do Ewangelii

Przypowieść o rolnikach i winnicy jest zapowiedzią śmierci Jezusa. To właściciel (sam Bóg) oddał w dzierżawę rolnikom (arcykapłanom i faryzeuszom) swoją winnicę (naród Izraelski). Oni zamiast oddawać mu należny plon, chcieli sami korzystać z owoców. Pozabijali sługi (proroków) a także syna właściciela (Jezusa Chrystusa). Sami słuchacze, którymi byli także faryzeusze, orzekli, że właściciel winnicy wytraci rolników. Zbawiciel ostrzegał w ten sposób arcykapłanów i faryzeuszów przed śmiercią wieczną – w ogniu nieugaszonym.

Komentarze zostały przygotowane przez Ks. Tadeusza Siewko

Książka na dziś

Czas zbawienia - Liturgia w codzienności

arcybiskup Grzegorz Ryś

„Czas zbawienia” to zbiór wybranych fragmentów homilii i rekolekcji Abpa Grzegorza Rysia z ostatnich czterech lat. Większość z nich jest komentarzem do czytań wielkopostnych i trzech świętych dni - Wielkiego Czwartku, Wielkiego Piątku i Wigilii Paschalnej, dlatego książka może być pomocna w lepszym rozumieniu i głębszym przeżywaniu czasu pokuty

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.