pobierz z Google Play

01 kwietnia 2020

Środa

Środa V Tygodnia Wielkiego Postu

Czytania: (Dn 3,14-20.91-92.95); (Ps Dn 3,52-56); Aklamacja (J 3,16); (J 8,31-42);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Oremus , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Jak uporządkować swoje życie

Czytania

(Dn 3,14-20.91-92.95)
Król Nabuchodonozor powiedział: Czy jest prawdą, Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, że nie czcicie mojego boga ani nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłem? Czy teraz jesteście gotowi - w chwili gdy usłyszycie dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych - upaść na twarz i oddać pokłon posągowi, który uczyniłem? Jeżeli zaś nie oddacie pokłonu, zostaniecie natychmiast wrzuceni do rozpalonego pieca. Który zaś bóg mógłby was wyrwać z moich rąk? Szadrak, Meszak i Abed-Nego odpowiedzieli, zwracając się do króla Nabuchodonozora: Nie musimy tobie, królu, odpowiadać w tej sprawie. Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu! Jeśli zaś nie, wiedz, królu, że nie będziemy czcić twego boga, ani oddawać pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś. Na to wpadł Nabuchodonozor w gniew, a wyraz jego twarzy zmienił się w stosunku do Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Wydał rozkaz, by rozpalono piec siedem razy bardziej, niż było trzeba. Mężom zaś najsilniejszym spośród swego wojska polecił związać Szadraka, Meszaka i Abed-Nega i wrzucić ich do rozpalonego pieca. Król Nabuchodonozor popadł w zdumienie i powstał spiesznie. Zwrócił się do swych doradców, mówiąc: Czy nie wrzuciliśmy trzech związanych mężów do ognia? Oni zaś odpowiedzieli królowi: Rzeczywiście, królu. On zaś w odpowiedzi rzekł: lecz widzę czterech mężów rozwiązanych, przechadzających się pośród ognia i nie dzieje się im nic złego; wygląd czwartego przypomina anioła. Nabuchodonozor powiedział na to: Niech będzie błogosławiony Bóg Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, który posłał swego anioła, by uratował swoje sługi. W Nim pokładali swą ufność i przekroczyli nakaz królewski, oddając swe ciała, aby nie oddawać czci ani pokłonu innemu bogu poza Nim.

(Ps Dn 3,52-56)
REFREN: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione niech będzie Twoje imię
pełne chwały i świętości,
chwalebne i wywyższone na wieki.

Błogosławiony jesteś w przybytku świętej Twojej chwały,
bardzo chwalebny i sławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa,
bardzo chwalebny i sławny na wieki.

Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie,
co na Cherubach zasiadasz,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba,
pełen chwały i sławny na wieki.

Aklamacja (J 3,16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

(J 8,31-42)
Jezus powiedział do żydów, którzy Mu uwierzyli: Jeżeli będziesz trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. Odpowiedzieli Mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakżeż Ty możesz mówić: Wolni będziecie? Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni. Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki. Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca. W odpowiedzi rzekli do Niego: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł do nich Jezus: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama. Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. Wy pełnicie czyny ojca waszego. Rzekli do Niego: Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga. Rzekł do nich Jezus: Gdyby Bóg był waszym ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał.

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Oremus

Historia zbawienia jest bowiem jedna, a Wcielenie to początek realizacji dzieła odkupienia. To właśnie człowieczeństwo Jezusa jest narzędziem naszego zbawienia. Jest również okazja dla nas, by spojrzeć na własne człowieczeństwo, a szczególnie na naszą cielesność, jako na dar Boga i drogę do zjednoczenia z Nim.

Maciej Zachara MIC, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 115


Do góry

Patroni dnia:

Święty Noniusz Alwarez Pereira, zakonnik
urodził się 24 czerwca 1360 r. w Cernache do Bomjardim (Portugalia) jako potomek znanego rodu rycerskiego. Mając 17 lat, ożenił się z Eleonorą de Alvim. Już cztery lata wcześniej rozpoczął służbę rycerską. Brał udział w powstrzymaniu inwazji kastylijskiej. Dał się wtedy poznać jako odważny i impulsywny młodzieniec. W kwietniu 1384 r., nowy król Jan I mianował Noniusza protektorem i naczelnym dowódcą wojsk portugalskich. W 1423 r., po śmierci żony, Noniusz porzucił życie rycerskie i dworskie i wstąpił jako brat do zakonu karmelitów w ufundowanym przez siebie klasztorze w Lizbonie. Przyjął wtedy imię Noniusza od Świętej Maryi. Zasłynął z gorliwej modlitwy, praktyk pokutnych i synowskiego oddania się Maryi. Pełnił też liczne dzieła miłosierdzia, szczególną troską otaczając osierocone dzieci. Zmarł w opinii świętości w Niedzielę Wielkanocną, 1 kwietnia 1431 r.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Postawa trzech bohaterów dzisiejszego czytania wzbudza podziw, ale jednocześnie może rodzić pewien sceptycyzm. Czytelnik podziwia ich odwagę w przeciwstawieniu się bałwochwalstwu oraz ich gotowość do męczeństwa. Jednocześnie, gdzieś z tyłu głowy, przychodzą pewne wątpliwości: Przecież to opowieść dydaktyczna, niejako bajka! Czy w prawdziwym życiu anioł by wyratował takich ludzi z ognia? Z historii wiemy, że często osoby wierne Bogu i Jego Prawu padały ofiarami okrutnych zabójstw, bez nadprzyrodzonych interwencji. Sama Biblia ukazuje przykłady takiego krwawego męczeństwa, jak choćby w Księgach Machabejskich czy Dziejach Apostolskich. Autor biblijny chce nas pouczyć o czymś innym, a mianowicie, że ci, którzy są wierni Panu Bogu, cieszą się Jego Opieką w życiu i śmierci. Ów płomień z pieca, rozpalony siedmiokrotnie, może być interpretowany jako symbol pokus lub kary piekła ognistego. Świadkowie Boga nie muszą się ich lękać, nawet w obliczu zagłady. Jak to ujmuje autor Księgi Mądrości: Choćby doznali kaźni, nadzieja sprawiedliwych pełna jest nieśmiertelności. Można po ludzku przegrać na ziemi, ale zwyciężyć w wieczności. Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie Pana Jezusa są spełnieniem historii z Księgi Daniela, która również wypełnia się w życiu każdego pobożnego chrześcijanina.


Komentarz do psalmu

Fragment ten pochodzi z drugiej części modlitwy trzech młodzieńców: Szadraka, Meszaka i Abednego, którą odmówili przebywając w rozpalonym piecu. O ile w pierwszej części wyrażali żal za grzechy Izraela i składali swoje życie w ofierze, to teraz błogosławią Boga w Jego potędze i majestacie oraz wzywają całe stworzenie do przyłączenia się do ich hymnu. Jest to przedziwne połączenie smutku z radością, lamentacji z błogosławieństwem, śmierci z życiem, dlatego tekst ten może być traktowany jako zapowiedź Męki i Zmartwychwstania Chrystusa. Kościół wyraził tę intuicję, wykonując Kantyk trzech młodzieńców w niedzielny i wielkanocny poranek w modlitwie Jutrzni brewiarzowej. Słowa Kantyku w piękny sposób opisują zwycięstwo Bożej wszechmocy nad śmiercią i cierpieniem. Mogą one, podobnie jak Psalm 150, wyrażać radość całego stworzenia z Bożego panowania, które przyszło wraz z Chrystusem i osiągnie kulminację w dniu Paruzji.


Komentarz do Ewangelii

Kolejny raz w Ewangelii św. Jana starły się dwie perspektywy: Boża i ludzka. Pan Jezus tłumaczy wierzącym w Niego, że chce ich wyzwolić, co wzbudza u słuchaczy poczucie narodowej urazy: Nigdy nie byliśmy w niczyjej niewoli (swoją drogą to dosyć nierealne, zważywszy, że Judea była wtedy rzymską prowincją). Chrystus ma na myśli jednak niewolę grzechu, z której człowiek o własnych siłach nie może się podnieść. Aby jednak dojść do wyzwolenia ze zła, trzeba trwać w nauce Chrystusa i poznać Prawdę, czyli Jego samego. Zauważmy, że czasownik trwać to po grecku meno, które można przetłumaczyć również jako mieszkać. Zatem stałe wypełnianie nauki Pana skutkuje poznaniem Go i w konsekwencji zbawieniem. Koreluje to z historią Abrahama, który poznawał Boga poprzez długotrwałe posłuszeństwo wobec Jego nakazów. Tej postawy jednak zabrakło słuchaczom Jezusa, którzy sprzeciwiali się Jego słowom. Wypływa stąd nauka, że pierwszym krokiem do wyzwolenia jest zawieszenie swoich sądów i uznanie wyższości Chrystusa, czyli ufność wobec Niego, taka ufność, jaką miał patriarcha Abraham.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Oborzyńskiego


Do góry

Książka na dziś

Jak uporządkować swoje życie

kard. Carlo Maria Martini SJ

Chaos, pośpiech i zabieganie to rzeczy, które współcześnie najbardziej nam doskwierają. Przeżywany stres sprawia, że nasze życie traci smak. Mamy poczucie, że doświadczamy świata w sposób powierzchowny

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.