Sobota

Czytania

(Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca.

(Ps: Jdt 13,18-20)
REFREN: Tyś wielką chlubą naszego narodu

Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi.
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi.

Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi,
abyś była wywyższona na wieki.

(Kol 1,12-16)
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego - Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

Aklamacja (J 19,27)
Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

(J 19,25-27)
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Oremus

Jezus oddał Maryję za Matkę umiłowanemu Janowi, jako reprezentantowi wszystkich swoich uczniów. Dzisiejsze święto pokazuje nam tę matczyną opiekę Maryi nie tylko nad każdym z nas z osobna, ale nad całym naszym narodem. Wielokrotnie w historii naszej Ojczyzny wiązano różne wydarzenia z Jej interwencją. Wyjątkowe zadanie Maryi i Jej szczególny kult wynikają ze sposobu, w jaki przeżyła swoje życie, które połączyła całkowicie z Chrystusem, naśladując Go i towarzysząc Mu. Czcimy Maryję jako Opiekunkę i Królową, a zarazem jako wzór wiary i miłości. Aby nasza cześć wobec Niej nie była pustą obrzędowością, musi wiązać się z Jej naśladowaniem.

ks. Jarosław Januszewski, "Oremus"; maj 2008, s. 17

Patroni dnia:

Święty Atanazy Wielki, biskup i doktor Kościoła

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dziś ważny dzień w życiu naszego narodu. Patrzymy na naszą Królową ukoronowaną ręką samego Boga wieńcem z dwunastu gwiazd. Ta Niewiasta obleczona w słońce zawsze wskazuje na Słońce Sprawiedliwości, którym jest Jej Syn. Widzimy w tym fragmencie opis sprzeciwu szatana przeciwko Jezusowi i Jego Kościołowi. Ale na drodze szatana jest Ona - Niepokalana. Smok stanął, czyli nie mógł iść dalej. Maryja wypełniła wolę Boga, dała życie Jezusowi, który zasiadł po prawicy Ojca. Maryja nigdy nie poddała się zwątpieniu, lękowi, a zwłaszcza grzechowi. Ona - nasza Królowa, niech ogłasza całemu narodowi zbawienie w Jezusie, niech ogłasza potęgę i królowanie Boga przez Jej Serce w sercu każdego Polaka.

Komentarz do psalmu

Śpiewajmy te słowa, które Ozjasz - przywódca miasta, które swym bohaterskim i odważnym czynem obroniła Judyta - wypowiedział na jej cześć, a które Kościół od początku odnosi do Maryi. To Ona - Niepokalana Matka Pana i nasza Królowa - jest błogosławiona między niewiastami. Te słowa powtórzyła św. Elżbieta i my je powtarzamy w każdym „Zdrowaś Maryjo”. Pamiętajmy więc dziś o różańcu, w którym wielokrotnie mówimy Maryi, że jest błogosławiona i rozważając tajemnice życia Jej Syna, wyznajemy wiarę, że ufność w Bogu jest wieczna i że wywyższył Ją w niebie, koronując na Królową świata.

Komentarz do drugiego czytania

Bóg nas przeniósł do królestwa Jezusa. Jesteśmy odkupieni z grzechów, mamy uczestnictwo w tym, w czym uczestniczą świeci w niebie. Czy tym żyjemy?
Najpełniej w królestwie żyła Maryja. To Ona urodziła Syna, który jest obrazem Boga. My wszyscy, stworzeni w Nim, przez Niego i dla Niego, jesteśmy stworzeni na Boży obraz. Ten obraz nosimy w sobie jako zadatek wieczności, ale też jako wezwanie do nieustannego starania się, by osiągnąć standard Jezusa i stawać się podobnym do Niego. On jest wzorem i w Nim istniejemy, by coraz bardziej wchodzić w rzeczywistość Jego królestwa. Niech Maryja nam w tym dzisiaj szczególnie pomaga.

Komentarz do Ewangelii

Trzy kobiety stały pod krzyżem Pana Jezusa. Widział je pewnie przez zamglone, napływające krwią oczy. Między nimi dostrzegł Jana - jedynego ucznia, który nie opuścił Go, kiedy zaczęła się męka. To, co ostatkiem sił zrobił Pan Jezus, jest dla nas ogromnym darem i zadaniem. Oto daje nam swoją Matkę, a Jej powierza nas w osobie ucznia. Ta nierozdzielność Kościoła i Maryi jest dziś wystawiana na próbę, gdy usiłuje się w różnych środowiskach pokazywać Maryję jako kogoś niepotrzebnego, bez kogo w życiu wiary można sobie poradzić. Innego zdania był Pan Jezus, który taki porządek ustanowił i to w bardzo bolesnym momencie swego życia. Nie dodawajmy Mu cierpień, odrzucając Jego wspaniały dar - Matkę. Oby Ona zawsze była dla nas Matką i obyśmy traktowali Ją z miłością jak synowie i córki, tak, jak tego chce Pan Jezus.

Komentarze zostały przygotowane przez s. M. Tomaszę Potrzebowską CSC

Książka na dziś

Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy (obwoluta na I Komunię)

św. s. Faustyna Kowalska

Dzienniczek zawiera osobiste zapiski siostry Faustyny, polskiej zakonnicy zmarłej w 1938 r., wizjonerki i mistyczki, której Jezus zlecił przekazanie światu orędzia o Bożym Miłosierdziu. Niezwykłe dzieło duchowe, zachwycające swą prostotą i mądrością

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.