pobierz z Google Play

22 maja 2020

Piątek

Piątek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania: (Dz 18, 9-18); (Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7); Aklamacja; (J 16, 20-23a);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Oremus , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Modlitwy zawierzenia

Czytania

(Dz 18, 9-18)
Kiedy Paweł przebywał w Koryncie, w nocy Pan przemówił do niego w widzeniu: "Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele ludu mam w tym mieście". Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy. Kiedy Gallio został prokonsulem Achai, Żydzi jednomyślnie wystąpili przeciw Pawłowi i przyprowadzili go przed sąd. Powiedzieli: "Ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem". Gdy Paweł miał już usta otworzyć, Gallio przemówił do Żydów: "Gdyby tu chodziło o jakieś przestępstwo albo zły czyn, zająłbym się wami, Żydzi, jak należy, ale gdy spór toczy się o słowa i nazwy, i o wasze Prawo, rozpatrzcie to sami. Ja nie chcę być sędzią w tych sprawach". I wypędził ich z sądu. A wszyscy Grecy, schwyciwszy przewodniczącego synagogi, Sostenesa, bili go przed sądem, lecz Gallio wcale o to nie dbał. Paweł pozostał jeszcze przez dłuższy czas, potem pożegnał się z braćmi i popłynął do Syrii, a z nim Pryscylla i Akwila. W Kenchrach ostrzygł głowę, bo złożył taki ślub.

(Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7)
REFREN: Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi

Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

On nam poddaje narody
i ludy rzuca pod nasze stopy.
Wybiera nam na dziedzictwo
chlubę Jakuba, którego miłuje.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków,
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie,
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Aklamacja
Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem, znowu opuszczam świat i wracam do Ojca.

(J 16, 20-23a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Oremus

Jezus zapowiada, że w owym dniu o nic nie będziemy Go pytać i będzie nam towarzyszyła radość, której nikt nam nie odbierze. Można też śmiało dopowiedzieć, że wewnętrzny pokój ogarnie obolałe serca. Łzy, jeśli popłyną, to tylko ze szczęścia. Umysł ogarnie zrozumienie i zgoda wobec trudów przebytej drogi, a przede wszystkim przyjdzie radosne zdziwienie, że wszystko należy do Boga. Swoim zmartwychwstaniem Jezus potwierdza, że ta obietnica nieba to nie słowa rzucone na wiatr...

Tomasz Zamorski OP, "Oremus" Okres Wielkanocny 2009, s. 163


Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Paweł również doświadczał lęku, jak czytamy w księdze Dziejów Apostolskich. Dlatego nie powinniśmy siebie samych potępiać za strach, który może się pojawić, zwłaszcza w momencie, kiedy się go nie spodziewamy. Trzeba nauczyć się z ufnością oddawać Panu i zanurzać te momenty w modlitwie, w obecności Tego, który jest Wszechmocny. Pytanie brzmi: ile czasu? Jak długo? Odpowiedź na nie jest tylko jedna: tyle czasu, ile potrzeba. Nie nam kalkulować. Naszą powinnością jest oddawać to Panu i słuchać Go uważnie, by usłyszeć: „Przestań się lękać”. Prawdą jest, że nawet doświadczenie cierpienia fizycznego może być naszym udziałem. Ale czy nasz Pan dla nas nie cierpiał? Więc możemy być pewni, że w tych trudnych momentach jesteśmy szczególnie blisko Niego, stajemy się jeszcze bardziej do Niego podobni.


Komentarz do psalmu

„Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, radosnym głosem wykrzykujcie Bogu”.
Jest takie doświadczenie w historii kościoła, że cierpienie przyjmowane radosnym sercem otwiera niesamowite zdroje łask Boga. To doświadczenie umacnia wierzących i rozbraja walczących z wiarą.
„On nam poddaje narody i ludy rzuca pod nasze stopy”.
Zdobyć się na odwagę, by modlitwa była chustą, która ociera łzy. Zdobyć się na zaufanie, by być narzędziem w ręku Boga.


Komentarz do Ewangelii

„W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać”. Przyjdzie dzień, gdy wszystko stanie się jasne. Przyjdzie czas, gdy pragnienie, by poznać odpowiedź, zostanie zaspokojone w każdym z nas. Aby być na ten czas gotowym, należy stawać na modlitwie z zaufaniem dziecka, z prostotą dziecka. Skoro Jezus mówi, że to przejściowe i posługuje się obrazem kobiety, która rodzi dziecko, to nie można dyskutować i zastanawiać się, jak to się stanie. Tak jak przyjmuje się dar nowego życia w dziecku, które przychodzi na świat, tak trzeba przyjąć dar wieczności, która nasz czeka, która na pewno jest.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Izaaka Kusiona OFM


Do góry

Książka na dziś

Modlitwy zawierzenia

ks. Dolindo Ruotolo

Kieszonkowy modlitewnik zawiera krótki życiorys oraz najbardziej znane modlitwy ks. Dolindo: Jezu Ty się tym zajmij, Nowennę zawierzenia woli Bożej, Modlitwę duszy w utrapieniu oraz Różaniec zawierzenia

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.