Poniedziałek

Czytania

(Mdr 3, 1-9)
Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

(Ps 112, 1-2. 5-6. 7-8. 9)
REFREN: Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich

Błogosławiony człowiek, który boi się Pana
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi,
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza
i swymi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.

Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.

Rozdaje i obdarza ubogich,
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą
będzie jego potęgą.

Aklamacja (J 12, 26)
Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.

(J 12, 24-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Jezus mówi, że musimy obumrzeć, aby nasze życie wydało plon obfity. Musimy dzień po dniu umierać sobie, uśmiercać miłość własną, strach o siebie, zabezpieczanie własnego życia kosztem innych, traktowanie ludzi jako źródła korzyści... Życie akceptowane przez Boga jest tylko w miłości niesamolubnej, w szczodrym i chętnym dawaniu siebie i wszystkiego, co posiadamy, jako że nikt nie może żyć dla siebie samego, bo zginie na wieki. Jesteśmy własnością Chrystusa, a On każe nam rozdawać siebie wszystkim, których spotykamy na drodze życia - rozdać siebie do końca i tak wejść do Królestwa Bożego, całkowicie wolnymi od siebie samych...

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dzieła chrześcijańskiego miłosierdzia i solidarności z potrzebującymi są zwyczajnym przejawem dojrzałości wiary chrześcijan. Nie mogą być jedynie nadzwyczajną akcją charytatywną, ale konsekwencją i potwierdzeniem chrześcijańskiej tożsamości. Do takiego rozumienia dobroczynności św. Paweł wychowywał mieszkańców Koryntu. Zapraszał ich do świadomego udziału w posłudze miłości, którą jest i głoszenie Ewangelii, i braterska troska o innych.
Wiara nie jest tylko intelektualną przygodą, porywającym pragnieniem czy wzniosłym uczuciem. Wiara jest łaską, która trwale przemienia całą osobę. Przenika nasz ludzki sposób myślenia, by stał się coraz bardziej ewangeliczny. Dotyka naszej woli, aby coraz pełniej opowiadała się za tym, czego pragnie Bóg. Uświęca nasze serce, by kochało jak Jezus.
Osoba wierząca żyje i działa w świecie, który staje się dla niej miejscem apostolskiej misji, także poprzez konkretne dzieła. Dzielić się wiarą, oznacza także budować królestwo Boże tu i teraz, wraz z innymi ludźmi i dla innych ludzi.

Komentarz do psalmu

Błogosławiony człowiek, który boi się Pana. To nie lęk ani strach czyni człowieka błogosławionym. Bojaźń Boża, tak bardzo ceniona i konieczna w duchowości biblijnej, to głęboki szacunek i synowskie posłuszeństwo okazywane Bogu z miłości. Bojaźń Boża jest więc kryterium relacji, jaka łączy człowieka z Bogiem. Realizuje się ona we wszystkich aspektach ludzkiego życia i prowadzi do umiłowania tego, co miłuje Bóg.
Tak rodzi się „radość z Bożych przykazań” i tak kształtuje się wrażliwość na potrzeby innych ludzi – z miłości do Boga. Moc tej więzi staje się także dla człowieka górą, z której będzie mógł spoglądać „na swych przeciwników”: czy to innych ludzi, czy też życiowe przeciwności. Jego wierne serce lękać się nie będzie.

Komentarz do Ewangelii

Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za mną. To zaproszenie Jezusa nie dotyczy jedynie osób powołanych do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Służba Boża jest sprawowaniem świętej liturgii życia. Chrześcijanin przemienia swoją codzienność w liturgię, a więc w święty czas doświadczania Bożej obecności i uwielbienia Boga. Naszym Liturgiem, Głównym Celebransem jest sam Jezus Chrystus, który określa przebieg liturgii i wybiera jej charakter. Czasem będzie to czas uwielbienia i dziękczynienia, czasem pokornego przebłagania, a czasem bolesnej paschy. W liturgię życia wpisane jest obumieranie, oddawanie swojego życia z miłości do Boga i ludzi. Nie można iść za Chrystusem, omijając tajemnice bolesne Jego życia. Właśnie one dopełniają w nas podobieństwo do Mistrza i budują jedność z Nim. Gdzieś na horyzoncie tej drogi słychać wyznanie św. Pawła: Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus (Ga 2, 19). Taki jest cel naszej wędrówki i naszej chrześcijańskiej formacji.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Bogusława Zemana SSP

Książka na dziś

AD 2021 ze Świętym papieżem Janem Pawłem II. Terminarz i agenda biblijna

Terminarz zawiera: - teksty Ewangelii na wszystkie dni roku, - codzienny komentarz św. Jana Pawła II do Ewangelii,

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.