Poniedziałek

Czytania

(1 P 5, 1-4)
Najmilsi: Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6)
REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego

Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.

Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska
są moją pociechą.

Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

Aklamacja (Mt 16, 18)
Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą.

(Mt 16, 13-19)
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Pan jest Dobrym Pasterzem, dlatego niczego nam nie brakuje... Jego jarzmo jest miłe, a brzemię lekkie. Jego przykazania nie są ciężkie. Daje nam swój pokój, niebiański pokój i nie lękamy się, bo On zwyciężył świat. Pan jest z nami każdego dnia aż do skończenia świata. Zawsze pociesza i pokrzepia, działa tak, że wszystko możemy w Nim, który nas umacnia. W Jego obecności, napełnieni Jego Duchem nie lękamy się żadnych przeciwności, ucisków i utrapień - wiemy bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Nasz Dobry Pasterz zapewnia wszystko, czego potrzebujemy do życia i pobożności i zawsze wystarcza nam Jego łaski. W Nim mamy pełnię Bożą, skarby nieba, radość wieczną.
Marek Ristau

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dziś, w święto Katedry św. Piotra Apostoła, pierwsze czytanie zostało zaczerpnięte z pierwszego z dwóch listów przypisywanych właśnie św. Piotrowi. Zwraca się on w tym fragmencie do „starszych”, czyli do biskupów i kapłanów, najpewniej przełożonych gmin chrześcijańskich. Przedstawia się jako jeden z nich, stał bowiem na czele grona Dwunastu i to jemu Pan Jezus powierzył prymat. Ponadto, mówi o sobie: „świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić” (5,1). Przypominając sobie Mękę Pańską, zobaczymy Piotra, który chce być blisko Mistrza, ale ostatecznie zapiera się Go i odchodzi jak inni. Jednak niezaprzeczalnie był świadkiem Jego męki, a także zmartwychwstania, gdyż jako pierwszy z Apostołów wszedł do pustego grobu. Nakazuje zatem zwierzchnikom wspólnot chrześcijańskich, aby byli prawdziwymi dobrymi pasterzami dla „stada Bożego”. Ich wzorem ma zatem być Jezus Chrystus, który sam siebie nazywał Dobrym Pasterzem, znającym swoje owce. Mają więc strzec powierzonych sobie wierzących nie dlatego, że tak trzeba, ale z własnej woli, kierując się zapewne przykazaniem miłości, które Jezus uznał za największe. Mają być im oddani i dawać dobry przykład, w przeciwieństwie do zwierzchników innych wspólnot, jak choćby żydowskiej, którzy przejawiają cechy złych pasterzy, nakładając na wiernych zbytni rygor w przestrzeganiu przepisów Prawa czy czerpiąc zyski ze swojej pozycji. Zapowiada też objawienie się Najwyższego Pasterza, który wynagrodzi wszystkie ich trudy i starania nagrodą wieczną.

Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm ukazuje Boga jako pasterza; psalmista natomiast przedstawia się jako jedna z owiec z Jego stada. Sam nie musi się o nic troszczyć, gdyż to Pasterz zatroszczy się o wszystkie jego potrzeby, od tych najbardziej podstawowych aż po bezpieczeństwo w obliczu zagrożenia. Bóg także okazuje swą łaskawość i względy psalmiście na oczach tych, którzy mają go za nic, czy nawet jego wrogów. Jak pasterz nie opuszcza swego stada, tak Bóg swoich owiec, co więcej, mogą one liczyć na wieczne mieszkanie w Jego domu.

Komentarz do Ewangelii

W dzisiejszej Ewangelii spotykamy Jezusa i Jego uczniów pod Cezareą Filipową, gdzie Jezus zadaje im pytania: najpierw, za kogo ludzie Go uważają, a następnie takie samo pytanie, za kogo oni Go uważają. Padają różne odpowiedzi zasłyszane wśród ludzi, natomiast w imieniu Apostołów głos zabiera Piotr i wyznaje: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” (16,16). Piotr wypowiada to wyznanie nie do końca świadomie, gdyż to właśnie Apostołom najwięcej czasu zabierze uwierzenie w fakt, że Jezus jest obiecanym przez Boga Mesjaszem, to oni opuszczą Go w momencie próby, to oni nie będą chcieli uwierzyć w Jego zmartwychwstanie, właśnie oni – ci, którzy od początku Jego publicznej działalności byli tak blisko, widzieli i słyszeli więcej, niż inni. Niemniej jednak w tej chwili to wyznanie mesjańskie Piotra ma wielkie znaczenie, zwłaszcza dla dalszych wydarzeń dotyczących jego osoby. Jezus bowiem wypowiada pod adresem księcia Apostołów błogosławieństwo; Piotr otrzymuje prymat, czyli staje się widzialną głową Chrystusowego Kościoła. „Ty jesteś Piotr [czyli Opoka] i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” – z całą pewnością również tych słów Piotr jeszcze w tej chwili nie pojmuje, choć z pewnością zdaje sobie sprawę ze swojej wyjątkowej pozycji w gronie Dwunastu. Dopiero wydarzenia paschalne i spotkanie z Chrystusem zmartwychwstałym zmienią go w dojrzałego wyznawcę Mesjasza, dzięki czemu dziś możemy obchodzić święto Katedry św. Piotra Apostoła.

Komentarze zostały przygotowane przez dr Joannę Jaromin

Książka na dziś

Terapia chorób duchowych (CD-MP3 audiobook)

Piotr Słabek

Choroby duchowe to wynik oddziaływania na ludzką psychikę wielu namiętnych myśli i głębokich, często ukrytych motywacji.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.