Środa

Czytania

(Wj 3,1-6.9-12)
Gdy Mojżesz pasł owce swego teścia imieniem Jetro, kapłana Madianitów, zaprowadził owce w głąb pustyni i doszedł do Góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: "Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?" Gdy zaś Pan ujrzał, że podchodzi, by się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: "Mojżeszu, Mojżeszu!" On zaś odpowiedział: "Oto jestem". Rzekł mu Bóg: "Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą". Powiedział jeszcze Pan: "Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba". Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: "Teraz oto doszło do Mnie wołanie Izraelitów, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie: Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu". A Mojżesz odrzekł Bogu: "Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?" A On powiedział: "Ja będę z tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, iż po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze".

(Ps 103,1-4.6-7)
REFREN: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia

Błogosław, duszo moja, Pana
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Dzieła Pana są sprawiedliwe,
wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.
Drogi swoje objawił Mojżeszowi,
swoje dzieła synom Izraela.

Aklamacja (Mt 11,25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

(Mt 11,25-27)
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Nasz Bóg, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, jest Bogiem Objawienia. Objawienie jest Bożą mową do nas. Bóg objawia nam wszystko przez Ducha. Chrystus jest doskonałym i ostatecznym objawieniem Boga. Słowo Boże objawia, że nikt nie może znać Syna Bożego, jeśli nie jest mu to dane i objawione przez Ojca. Nikt też nie może znać Ojca, jeżeli Syn nie zechce objawić mu Ojca. Ojciec objawia rzeczy Boże prostaczkom, ludziom uniżonym i małym we własnych oczach - zakrywa je zaś przed pysznymi i mądrymi.
Marek Ristau

Patroni dnia:

Lellis, prezbiter i zakonnik

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dziś jesteśmy świadkami ważnego wydarzenia: Bóg objawia się Mojżeszowi i powierza mu misję, powołuje go do specjalnego zadania.
W jakich okolicznościach dokonuje się to niezwykłe spotkanie? Zwróćmy uwagę, że Mojżesz wykonuje swoje codzienne obowiązki, ale jednocześnie odchodzi w głąb pustyni. Tę sytuację możemy potraktować jako wskazówkę dla naszego życia duchowego. Bóg przychodzi w codzienności, pośród zwykłych spraw, ale pod warunkiem, że zrobimy Mu miejsce, postaramy się o przestrzeń zwaną tu „pustynią”. Może to być rzeczywiście chwila samotności, „odejścia”, a może być przestrzeń wewnętrznego skupienia, świadomego zatrzymania myśli i słuchania, co Pan mówi do serca.
By zaistniało spotkanie, potrzeba także dalszych postaw, które widzimy u Mojżesza. Z jednej strony - otwartość, gdy Mojżesz mówi: „Podejdę…”, a z drugiej - szacunek, wyrażony tu przez słowa Boga: „Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą” – i odpowiedź Mojżesza: „zasłonił twarz…”
Tak przygotowane serce zdolne jest przyjąć Boże objawienie. A objawienie to zawiera dwie podstawowe prawdy: kim jest Bóg i kim jest Mojżesz. „Jestem Bogiem ojca twego… oto posyłam cię… Ja będę z tobą.” Czyż nie jest to najgłębszą potrzebą ludzkiego serca: poznać Boga i zrozumieć siebie w świetle Bożej obecności?

Komentarz do psalmu

Bóg objawił się Mojżeszowi i zapowiedział wyjście Izraela z niewoli egipskiej. Bóg pragnie wyjścia każdego człowieka z każdej jego niewoli. W psalmie odpowiadamy na to Boże pragnienie wdzięcznością i uwielbieniem. Opiewamy wielkie dzieła, których dla nas i w nas dokonał.
Mamy więc słowa jakby przynaglenia własnej duszy: Błogosław Pana, moja duszo. Błogosław i nie zapominaj Jego dobrodziejstw. To wezwanie, by pamiętać, jest niezwykle ważne w kulturze Bliskiego Wschodu, a zwłaszcza w świecie Biblii. Od wezwania do dobrej pamięci, od wspominania Bożych dzieł rozpoczyna się w Izraelu świętowanie Paschy. Na pamiętaniu dobra opiera się zażyłość z Bogiem, pewność Jego obecności i opieki. Dzięki tej dobrej pamięci przetrwała, mimo dziejowych burz, tożsamość narodu.
Warto zadać sobie pytanie, co przechowuję w mojej pamięci, co często wspominam? Czy są to dobre treści? Czy one mnie budują, czy podtrzymują moje dobre relacje z Bogiem i z bliźnimi?

Komentarz do Ewangelii

Choć mądrość i roztropność zasadniczo są pięknymi cnotami, to jednak dziś Jezus pokazuje nam, że mogą stać się pułapką. Dzieje się tak wtedy, gdy prowadzą do nieufności i ludzki rozum stawiają ponad wiarę. Wobec spraw Bożych każdemu, bez względu na wiedzę i umiejętności, wypada pozostać „prostaczkiem”, czyli człowiekiem prostego, ufnego serca. Tacy właśnie „prostaczkowie” potrafią odgadnąć zapowiedź Królestwa Bożego i obecność Ojca w Osobie Jezusa. Jezus bardzo pragnie objawiać Ojca, także dzisiaj nam. Czy znajdzie w nas wiarę i ufność?

Komentarze zostały przygotowane przez s. Marię Agnieszkę od Wcielenia i Paschy Jezusa OCD

Książka na dziś

Sezon na życie

ks. Krzysztof Pawlina

Piękno ma w sobie coś z sacrum. Jest tajemnicą pociągającą i inspirującą. W otoczeniu piękna chce się żyć. Raz na jakiś czas potrzebujemy zachwytu, żeby móc żyć dalej. Doświadczając piękna, wyczuwamy, że za nim kryje się coś lub Ktoś. Szukanie tego Kogoś dla mnie osobiście jest sezonem na życie. Odkrywanie piękna jest życiem.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.