Wtorek

Czytania

(Iz 7, 10-14)
Pan przemówił do Achaza tymi słowami: „Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Otchłani, czy to wysoko w górze”. Lecz Achaz odpowiedział: „Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę”. Wtedy rzekł Izajasz: „Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami”.

(Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6)
REFREN: Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?v Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca,
którego dusza nie lgnęła do marności.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają,
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Aklamacja
Kluczu Dawida, który otwierasz bramy wiecznego królestwa, przyjdź i wyprowadź z więzienia jeńca siedzącego w ciemnościach.

(Łk 1, 26-38)
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Bóg jest Radością. Królestwo Boże to radość w Duchu Świętym. Ewangelia to Radosna Nowina o Synu Boga, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów. Teraz radujemy się jako uczestnicy cierpień Chrystusowych, abyśmy mogli i podczas objawienia chwały Jego radować się i weselić. W Duchu Świętym radujemy się Chrystusem radością niewysłowioną i pełną chwały, choć Go teraz nie widzimy. Weselimy się i radujemy z całego serca, bo Chrystus jest pośród nas, Mocarz Boży, nasz Zbawca, a On raduje się z nas niezwykłą radością, ponieważ stworzył nas na nowo.
Marek Ristau

Patroni dnia:

Święty Piotr Kanizjusz
urodził się 8 maja 1521 r. w Nijmegen (Holandia), jego ojciec był burmistrzem. W roku 1540 zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. W 1543 r. wstąpił do jezuitów, których św. Ignacy Loyola założył zaledwie przed 9 laty, w 1534 r. Piotr szybko zaczął cieszyć się tak wielkim autorytetem, że nie będąc jeszcze kapłanem, trzykrotnie został wysłany do cesarza Karola V, aby ten usunął arcybiskupa Kolonii, elektora Hermana, jawnie sprzyjającego protestantyzmowi. W roku 1546 Piotr przyjął święcenia kapłańskie. Skierowano go do krajów germańskich, aby powstrzymał napór protestantyzmu. Przez 30 lat Piotr Kanizjusz niezmordowanie pracował, by zabliźnić rany, zadane Kościołowi przez kapłana-apostatę, Marcina Lutra. Brał czynny udział we wszelkich zjazdach i obradach dotyczących tej sprawy. W 1556 roku św. Ignacy mianował Piotra pierwszym prowincjałem nowo utworzonej prowincji niemieckiej. Największą wszakże sławę Piotr Kanizy zyskał sobie pismami. Napisał Katechizm Mały, Katechizm Średni i Katechizm Wielki. Katechizmy Piotra w ciągu 150 lat doczekały się ok. 400 wydań drukiem. Zmarł tam 21 grudnia 1597 roku.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Syjon jest miejscem obecności Boga. Bóg jest pośród swego ludu. Bóg króluje w Świętym Mieście i On sam je ochrania. Maryja wypełnia proroctwo Sofoniasza o radości mieszkańców Syjonu. Bóg powraca na Syjon, tam, gdzie znajduje godne mieszkanie pośród swego ludu. Na Świętą Górę przybędą także wszystkie narody, aby tam oddać chwałę Panu. Maryja jako Córka Syjońska przyjęła Boga w sposób niezwykły. Jej łono stało się miejscem zamieszkania Boga. Maryja nie tylko jest mieszkanką Syjonu i jego Córką. Ona stała się obrazem Nowego Syjonu, miejscem zamieszkania Boga nie tylko we wnętrzu świątyni, ale w sercu człowieka. Owocem przyjęcia Boga jest oddalanie wyroków skazujących, zniweczenie podstępów nieprzyjaciela, usunięcie lęku przed złem. Ten, kto uczynił swe serce mieszkaniem dla Boga, przestaje się lękać zła, bo wie że Bóg już zwyciężył i króluje.

Komentarz do psalmu

Psalm 33 jest uwielbieniem Boga. Psalmista nawołuje do uwielbienia Boga nie tylko Izraela, ale wszystkie narody. Bogu należy się powszechna cześć, gdyż On jest Stwórcą świata i Władcą narodów przez swoje odwieczne panowanie. Uniwersalizm psalmu wypełnia się w Jezusie, który przez swoje posłuszeństwo Bogu i Ofiarę na Krzyżu stał się Królem Wszechświata. Jemu mają oddawać chwałę wszystkie narody.

Komentarz do Ewangelii

Tajemnica nawiedzenia ukazuje nie tylko spotkanie Maryi z krewną Elżbietą. Jest to urzeczywistnienie spotkania Starego Przymierza ze swoim oczekiwaniem na wypełnienie obietnicy z Nowym Przymierzem w wypełnieniu obietnicy. Słowo zostało zapowiedziane w Starym Testamencie, a w Nowym poczęte, zrodzone i objawione światu. Elżbieta wyraża radość z dopełnienia obietnicy. Maryja rozpoznaje prawdę tego, co dokonało się w Jej sercu. Również i Kościół rozpoznaje dzisiaj, jakie tajemnice dokonują się w jego wnętrzu. Nieustannie rozważa i bada proroctwa Starego Przymierza, aby w Nowym Przymierzu w Chrystusie mógł rodzić dzieci Kościoła Chrystusowego do poznania Boga i wychowywać je w drodze do osiągnięcia życia wiecznego. Tajemnica Nawiedzenia jest radością ze spotkania Chrystusa, który nawiedza swój Kościoła i napełnia go łaską.
Maryja jest błogosławiona, bo przyjęła Słowo Pana i uwierzyła w spełnienie obietnicy Bożej. W ten sposób Maryja słusznie jest nazywana Matką wielkiego zawierzenia. Zawierzenie Maryi i jej pełne oddanie dziełu zbawienia otwiera nową perspektywę całej ludzkości. Maryja wprowadza ludzkość w pełny wymiar zaufania Bogu. Jej całkowite zawierzenie Bogu otwiera źródło radości i błogosławieństwa dla wszystkich narodów.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

Książka na dziś

Czas zrozumieć Biblię. Kurs wprowadzający w lekturę

ks. Stanisław Haręzga

Czas zrozumieć Biblię obejmuje problematykę wstępu ogólnego do Pisma Świętego i jest pewnego rodzaju syntezą tego wszystkiego, co każdy człowiek powinien wiedzieć, sięgając do świętego tekstu. Ta myśl przyświeca tej książce: jest dla każdego, kto chce sięgnąć po Biblię, sięgnąć głębiej, dokładniej, bardziej.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.