Środa

Czytania

(Ap 21, 9b-14)
Anioł tak się do mnie odezwał: "Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka". I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga. Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu. Miało ono mur wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela. Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.

(Ps 145, 10-11. 12-13ab. 17-18)
REFREN: Niech wierni Twoi sławią Twe królestwo

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają,
wszystkich wzywających Go szczerze.

Aklamacja (J 1, 49b)
Nauczycielu, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela.

(J 1, 45-51)
Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: "Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu". Rzekł do niego Natanael: "Czyż może być co dobrego z Nazaretu?" Odpowiedział mu Filip: "Chodź i zobacz". ezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: "Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu". Powiedział do Niego Natanael: "Skąd mnie znasz?" Odrzekł mu Jezus: "Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym". Odpowiedział Mu Natanael: "Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela!" Odparł mu Jezus: "Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: „Widziałem cię pod drzewem figowym?” Zobaczysz jeszcze więcej niż to". Potem powiedział do niego: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Jezus jest Mesjaszem Bożym. On sam powołuje kogo chce. Nie my Go wybraliśmy, ale to On nas wybrał i przeznaczył do owocowania w Jego Królestwie. On przyszedł, aby była w nas miłość Ojca. Każdy, kto poznał, że Ojciec posłał Jezusa, doświadczył wielkiego zbawienia i został zrodzony z Boga.
Marek Ristau

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Patronem dzisiejszego dnia jest święty Bartłomiej Apostoł, który najpierw osobiście spotkał Chrystusa i otrzymał obietnicę: "zobaczysz jeszcze więcej” (J 1, 50). Według tradycji, jako głosiciel Dobrej Nowiny o Jezusie dotarł aż do Indii, i poniósł śmierć męczeńską poprzez odarcie ze skóry – znamy choćby słynne przedstawienie tego Apostoła w scenie Sądu Ostatecznego w Kaplicy Sykstyńskiej.
Jednak dzisiejsze pierwsze czytanie pokazuje, że w życiu Apostoła nie chodzi jedynie o analizowanie jego męczeństwa. Bartłomiej był gotów na męczeństwo, ponieważ, podobnie jak pozostali Apostołowie, zechciał być oblubieńcem Baranka, oddać całe swoje życie i śmierć dla dobra i wzrostu Kościoła.
Wizja z Księgi Apokalipsy ukazuje nam Nowe Jeruzalem – miasto uczynione przez Boga, które jest doskonałe, pełne harmonii i piękna, a jedynym źródłem światła i nową świątynią jest sam Bóg i Baranek. Fundamentem miasta są święci Apostołowie.
Prośmy dzisiaj świętego Bartłomieja Apostoła, abyśmy byli gotowi wszystko oddać dla Chrystusa, abyśmy tylko w Nim szukali naszego światła i schronienia, i tak mogli stać się prawdziwym oparciem dla innych.

Komentarz do psalmu

Psalm 145 to piękna modlitwa uwielbienia Boga, który jest Królem całego świata, i godzien wszelkiej chwały. Psalm wzywa nas najpierw do wychwalania Boga, do wzniesienia ku Niemu naszego serca, ale także do głoszenia – wierni mają "mówić” o chwale królestwa Boga, mają "głosić” Jego potęgę.
W różnych codziennych spotkaniach i rozmowach – w pracy, na uczelni, w szkole, a nawet w gronie wierzących osób, mamy mówić o naszej wierze, dzielić się mocą słowa Bożego, doświadczeniem tego, co Bóg dla nas uczynił. Inni potrzebują naszego świadectwa! Ale czy chodzi tylko o samą czynność mówienia?
Nasze głoszenie to nie tylko wzniosłe i pobożne słowa, ale przede wszystkim nasze życie – głoszenie uczynkami. Zwraca na to uwagę jeden ze współczesnych filozofów, nawróconych na katolicyzm, w książce o prowokującym tytule: ,,Mamy mówić o Bogu, kochając równocześnie bliźniego, ponieważ nie można oddzielić jednego od drugiego (a zatem oddzielić słowa od miłości i Boga od bliźniego). Mówienie o Bogu jest nierozerwalnie związane z miłością do człowieka, któremu o Bogu opowiadamy, gdyż oznacza odbijanie światła Słowa dającego mu istnienie i pragnącego, by istniał” (F. Hadjadj, Antypodręcznik ewangelizacji, Kraków 2016, ss. 104n).

Komentarz do Ewangelii

Jezus, ,,Słowo, które stało się ciałem” (por. J 1, 14), daje się nam spotkać bardzo osobiście. Święty Jan opisuje kilka scen powołania, w których stopniowo orędzie o Chrystusie dotyka serc kolejnych uczniów, którzy potem sami staną się odważnymi głosicielami Ewangelii.
Natanael, czyli przyszły Apostoł Bartłomiej, musiał być człowiekiem gorliwej wiary, znawcą Prawa. Jednocześnie nie zadowolił się tylko słowami Filipa, który wskazał mu na Chrystusa, ale poszedł za jego zachętą, aby ,,zobaczyć” – przekonać się na własne oczy, że ,,może być co dobrego z Nazaretu”, że jego dotychczasowe wyobrażenia i intelektualne rozważania, oparte tylko na Starym Prawie, muszą się zweryfikować w bezpośrednim spotkaniu z Mesjaszem.
Każdy z nas ma w życiu takich świadków, jak Filip, którzy mówili nam o Jezusie, dawali świadectwo, zachęcali swoim przykładem. Ale to głoszenie nie wystarczy. Zachęceni przykładem rodziców, księży, rekolekcjonistów, wierzących przyjaciół, potrzebujemy osobistego przyjścia do Chrystusa, w duchu adoracji, spotkania z Nim ,,twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem (por. Wj 33, 11).
"Widziałem cię pod figowcem…”. Pan zna każdego z nas bardzo osobiście, wie, jak podczas takiego bliskiego spotkania dotknąć naszego serca, rozpalić w nas żywą wiarę, opartą już nie na innych, ale na żywym doświadczeniu Jego obecności.
Jak rozważa papież Benedykt: ,,Nie wiemy, co zdarzyło się pod tym drzewem figowym. Jest rzeczą oczywistą, że chodzi o decydujący moment w życiu Natanaela. Czuje on, że te słowa Jezusa poruszają jego serce, czuje się zrozumiany i pojmuje – ten człowiek wie o mnie wszystko, On zna drogę życia, temu człowiekowi mogę rzeczywiście zawierzyć” (Benedykt XVI, Uczniowie Pana. Katechezy o Apostołach, Kraków 2020, s. 200).
Dzisiejsza kolekta z Mszy świętej może być także naszą osobistą modlitwą o odnowienie naszej osobistej relacji z Panem: ,,Wszechmogący Boże, utwierdź w nas szczerą wiarę, jaka łączyła Bartłomieja Apostoła z Twoim Synem”. Z tego szczerego spotkania z Chrystusem rodzi się apostolska gorliwość.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Mickiewicza

Książka na dziś

Żyć każdym dniem czyli jak znaleźć wielką radość w małych rzeczach

ks. Phil Bosmans

Książka ta zawiera teksty, które są niczym promienie słońca, mogące oświetlić ciemne strony życia dzięki "drobinie szkła", przez którą przebłyskuje miłość. Wszystkie z nich zostały odpowiednio zredagowane dla potrzeb jednej strony przeznaczonej na każdy dzień roku

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.