Sobota

Czytania

(1J 1,1-4)
Umiłowani: To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

(Ps 97,1-2.5-6.11-12)
REFREN: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa,
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi,
i sławcie Jego święte imię.

Aklamacja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.

(J 20,2-8)
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Dwie Groty
Za sprawą wspomnienia św. Jana Ewangelisty w ten czas Bożonarodzeniowy staje przed nami obraz Pustego Grobu, tak ważny w przeżywaniu Wielkanocy. To dobrze, że liturgia Kościoła od groty Narodzenia prowadzi nas do groty Zmartwychwstania. Te dwa fakty są bowiem ze sobą bardzo powiązane. Tu i tu mamy do czynienia z Nowym Życiem. W grocie Narodzenia jest to życie Boga, który „zniża się” do człowieka, a w grocie Zmartwychwstania jest to nasze życie, które zostaje „wzniesione” do Boskiej nieśmiertelności. Bez Narodzenia Zmartwychwstanie byłoby niemożliwe, a bez Zmartwychwstania Narodzenie nie miałoby sensu.
Jan Ewangelista zachował się w Wielkanocny Poranek jak pasterze w Bożonarodzeniową Noc. Dołączmy do nich i uwierzmy jeszcze bardziej, że Bogu naprawdę zależy na nas.
o. Mieczysław Łusiak SJ

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Autor listu zaskakuje nas używaniem słów opisujących funkcjonowanie zmysłów: słuchu, wzroku i dotyku. Wcielenie Chrystusa pokazuje nam jedną z najpiękniejszych twarzy chrześcijaństwa: cały człowiek odnajdzie się w całym Chrystusie. Zmysły ciała prowadzą nas do odkrywania wewnętrznych zmysłów: słuchania słowa Bożego, widzenia oczami serca, dotykania i smakowania Ciała Pańskiego w Komunii Świętej.
Jan zaprasza nas do odkrywania ważności zmysłów. Obserwujemy dziś przecież dehumanizujące zjawisko utraty zmysłów. Dostrzegamy także wewnętrzne sprzeczności: „Mamy oczy pełne obrazów, a stajemy się coraz bardziej krótkowzroczni, zewsząd otaczają nas dźwięki, a już niczego nie słyszymy” (P. Segueri, Avvenire, 18.XI. 2009, s.2)
Apostoł zaprasza byśmy nie byli nieczuli/niewrażliwi, ale byśmy zadbali o istotną część naszego człowieczeństwa: wrażliwość. Zostaliśmy wyposażeni w zmysły, aby wzmocnić ducha, są one przecież jakby pomostem pomiędzy nami a światem. Bez zmysłów pozostalibyśmy zamknięci w sobie. Uczmy się dzięki nim relacji z sobą, z innymi i z samym Bogiem. Zmysły są wsparciem dla naszego serca.

Komentarz do psalmu

Za każdym razem, kiedy zachwycamy się wschodem słońca – jutrzenką, wpadamy w zachwyt widząc jak to przepiękne światło szybko oświetla horyzont, jak kolory różu przepływają w kolory złota, a na końcu ukazuje się w swym majestacie słońce, rażące nasze oczy. Wstawanie słońca można porównać do wersetu dzisiejszego psalmu, który mówi, że „światło wschodzi dla sprawiedliwego”. Trwając w oktawie Bożego Narodzenia kontemplujemy narodziny prawdziwego światła w nas samych: Jezusa Chrystusa.

Komentarz do Ewangelii

Święto Jana Apostoła i Ewangelisty przypomina nam o energii i witalności miłości. Uczeń, który kochał Jezusa jak sprinter biegł do grobu, aby przekonać się o prawdziwości słów wypowiedzianych przez Marię Magdalenę. Czy potrafimy biec jak św. Jan? Czy nasz bieg w świecie, który przyspieszył, jest tym prawdziwym maratonem do prawdziwego życia? Jan Apostoł uczy nas ustawiać priorytety, uczy jak ważne jest reagować na to, co najważniejsze.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez s. Annę Juźwiak AP

Książka na dziś

Mój ideał – Jezus, Syn Maryi

o. dr Emil Neubert SM

Arcydzieło literatury Maryjnej. Pan Jezus mówi o osobistej relacji między Nim i jego Matką oraz wyjaśnia, na czym polega doskonałe uwielbienie Matki Bożej i nabożeństwo do Niej, bez której nie jest możliwe głębokie zjednoczenie z Bogiem

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.