Fascynujące zaproszenie (15)

DOXOLOGIA

 

Przez ostatnie czwartki mówiłem o tych elementach Mszy, które noszą nazwę liturgii Eucharystycznej. Czyli wszystko to, co przygotowuje już bezpośrednio do Obecności Jezusa na ołtarzu pod postacią chleba i wina. Najpierw było to dziękczynienie za cały wszechświat -- jego dar, za miłość jaką nas obdarza. Potem uznanie Jego świętości, która pozostaje wielka, pomimo, że przejawia się przez proste rzeczy -- chleb i wino. Następnie powiedziałem o samej tajemnicy przemienienia złożonych darów, którą to tajemnicę możemy zgłębiać jedynie przez zrobienie jej miejsca w naszym życiu.

Przez cały czas, gdy dzieją się tak wielkie rzeczy szliśmy krok za krokiem za Bogiem, który z miłości do nas czyni to wszystko. Ojciec swoim wiecznym Słowem stwarza świat, dając go nam jako prezent, który ma nam służyć. Syn Boży, Jezus Chrystus wchodzi w ten nasz świat, który zachorował na zło i samego siebie oddaje w paszczę niszczącej wszystko śmierci, aby ją pokonać swoją mocą i dać nowe, Boże niezniszczalne życie. Duch Święty jest tym, który w nas to nowe życie wprowadza. Jest ożywiającym Wiatrem, przynoszącym wolność Jezusa. On też gromadzi nas we wspólnotę, podobną do tej jaka łączy Ojca, Syna i Ducha. Cała Trójca Święta jest zaangażowana w nasze zbawienie. Bóg całym sobą pragnie, byśmy stali się Jego dziećmi i przyjaciółmi. Dlatego widząc to wszystko uwielbiamy na koniec Liturgii Eucharystycznej Boga słowami wypowiadanymi przez kapłana: "Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie Boże Ojcze Wszechmogący w jedności Ducha Świętego wszelka cześć i chwała przez wszystkie wieki wieków. Amen."