Cykl Trzeci – Stary Testament |
|
Księgi Kronik
|
** Fragment 1,14–17 został opuszczony, gdyż jest dokładną kopią 1Krl 10,26–29, a w tekście wydaje się być nie na miejscu.
|
Ezechiel
|
|
Lamentacje – Abdiasz
Baruch * – Drugi Izajasz [rekonstrukcja] ** * Księga Barucha jest zbiorem różnych pism powstałych między IVtym a IIgim wiekiem prz. Chr. Jest ona odbiciem późniejszych refleksji mędrców Izraela nad niewolą babilońską. ** Księga Drugiego Izajasza może być czytana wg planu lub wg rekonstrukcji.
|
Ezdrasz – Aggeusz – Pierwszy Zachariasz – Nehemiasz * * Księgi Ezdrasza i Nehemiasza to luźno splecione z sobą narracje historyczne, a także świadectwo osobiste obu natchnionych autorów. Wszystko to w zupełnym nieładzie chronologicznym, który domaga się rekonstrukcji by odkryć, jak wielkie znaczenie dla Narodu Wybranego miały przytoczone wydarzenia.
Natomiast Nehemiasz rozpoczyna swą misję w dwudziestym roku Artakserksesa (tzn. 445 prz. Chr. – por Neh 2,1); wzmianka jego imienia w Neh 8,9 i w Neh 10,2 wydaje się być zatem znacznie późniejszym dopiskiem (tak np. uznawana za kanoniczną jedynie przez kościoły prawosławne Trzecia księga Ezdrasza powtarza początek Neh 8: opuszczając jednak we wspomnianym miejscu imię Nehemiasza!). ** Wiersze 4,4–5 należy przeczytać jeszcze raz dla lepszego zrozumienia biblijnej narracji.
|
Trzeci Izajasz * – Malachiasz
|
Księga Tobiasza * – Estery – Hioba ** ** Pierwsze dwa rozdziały księgi – jak i jej szczęśliwe zakończenie – zdają się pochodzić z X wieku prz. Chr., natomiast pozostała poetycka cześć (tj. ponad 90% tekstu) – z końca V wieku prz. Chr. W tym bowiem czasie Naród Wybrany, przeżywający niekiedy trudne chwile pod panowaniem Persów (por. Ezd 4: , Ne 1:, Est 3: itp.), zaczął odnosić do siebie znaną powszechnie na całym Bliskim Wschodzie opowieść o sprawiedliwym Hiobie znoszącym niezasłużone cierpienia. Tekst księgi jest miejscami bardzo uszkodzony: najbardziej kłopotliwy jest jednak fakt, że niektóre wypowiedzi Hioba należałoby raczej przypisać jego przyjaciołom i vice versa. Plan uwzględnia tę okoliczność.
|
|
Joel – Drugi Zachariasz *
(6)I będzie w owym dniu, że światło utraci swój blask, ani nie będzie skupione <w jednym miejscu> (hebr. qapha' = zagęścić, ściąć lodem). (7)Lecz będzie taki dzień, który zna PAN – ni dzień ni noc – iż będzie jasno o wieczornej porze. To znaczy zniknie słońce, księżyc i inne źródła światła, a Jerozolima będzie promienieć blaskiem Boga Izraela.
|
|
|