Święci miesiąca: 22 stycznia

Bł. Laura Vicuna, 1891–1904

Młoda Chilijka, wychowanka sióstr Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych. Pochodziła z rodziny chilijskiej, prześladowanej z przyczyn politycznych. Urodziła się 5 kwietnia 1891 roku w Santiago de Chile. Chrzest św. przyjęła 24 maja — w święto Maryi Wspomożycielki Wiernych — w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Anny. Jej ojciec Józef Dominik Vicuna miał szlacheckie pochodzenie i służył w armii. Matka Mercedes Pino była krawcową.

Rewolucja zmusiła rodzinę Vicuna do opuszczenia stolicy i schronienia się w Temuco na pograniczu Argentyny. W 1893 nagle umarł jej ojciec — prawdopodobnie na zapalenie płuc. Już po jego śmierci przyszła na świat młodsza siostra Laury — Julia.

W 1899 roku Mercedes Pino wraz z córkami udała się w poszukiwaniu środków do życia, poprzez Kordyliery, do Argentyny. Osiadły w miejscowości Quilquikue — skupisku poszukiwaczy przygód, uciekinierów i uchodźców. Znanej również  — jak podają źródła historyczne — z moralnego zepsucia. Mercedes Pino znalazła tu pracę w gospodarstwie Manuela Mora. Mimo, że związek z nim przekreślał możliwość korzystania z sakramentów świętych, dbała o religijne wychowanie córek. Dlatego też oddała w 1901 roku dziewczęta do szkoły z internatem prowadzonej przez siostry salezjanki w Junin de los Andes. Tu Laura przygotowywała się do Pierwszej Komunii św. Tutaj też zapałała gorącą miłością do Chrystusa i postanowiła poświęcić mu swoje życie. 8 grudnia 1901 roku została przyjęta do Stowarzyszenia Córek Maryi.

Po otrzymaniu w roku 1902 sakramentu bierzmowania, Laura prosiła o przyjęcie jej do postulatu zgromadzenia sióstr salezjanek, u których znalazła schronienie, opiekę i pomoc. Odmówiono jej jednak z powodu młodego wieku i postępowania matki żyjącej w oddaleniu od Boga. Wówczas, za zgodą spowiednika ks. Crestanello, złożyła prywatne śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa. Zrozumiawszy, że sens życia leży w poznaniu Chrystusa i miłości do Niego, zapisała: „Postanawiam czynić wszystko, co umiem i co mogę, aby ludzie Cię znali i kochali i aby wynagrodzić zniewagi, które spotykają Cię codziennie od ludzi, a zwłaszcza od członków mojej rodziny”. Grzeszne życie rodzonej matki było dla niej wielką udręką. Rozumiała niebezpieczeństwo sytuacji, w jakiej znajdowała się matka, a gdy pewnego dnia usłyszała słowa Ewangelii, mówiące o tym, że prawdziwa miłość prowadzi do oddania życia za ukochaną osobę — ofiarowała swoje życie za nawrócenie matki.

Tymczasem sama stała się przedmiotem pożądania Manuela Moro, z którym żyła jej matka. W czasie wakacji spędzanych w domu została brutalnie przez niego pobita, ale zachowała swoją niewinność. Znalazła schronienie w internacie sióstr, który był jej drugim domem. Stanowiła wzór posłuszeństwa, pokory i modlitwy dla wszystkich dziewcząt, a najmłodszymi zajmowała się z matczyną miłością. Zawsze była gotowa współczuć, przebaczać i pomagać. Podejmowała różne umartwienia. Chętnie pomagała we wszystkich pracach domowych i spędzała długie godziny przed Najświętszym Sakramentem.

Jej ofiara płynąca z głębi serca była miła Bogu i została przyjęta. Zdrowie Laury zaczęło się pogarszać w tajemniczy i niewyjaśniony sposób. Osłabła tak bardzo, że musiała być zwolniona z niektórych zajęć. Pojawiła się konieczność dłuższego odpoczynku i lepszego odżywiania. Nie pomagały jednak żadne zabiegi ani lekarstwa — siły ją opuszczały z dnia na dzień. Znosiła wszelkie cierpienia bez jednego słowa skargi — ufnie wierząc w rychłe nawrócenie matki.

Dopiero na kilka godzin przed śmiercią wyjawiła jej swój wielki sekret. Mercedes Pino przerażona ogromem ofiary, jaką poniosła dla niej córka przyrzekła, że nawróci się i wyspowiada. Przyrzeczenie złożone przy łożu śmierci córki — gorliwie wypełniła.

22 stycznia 1904 roku mając niespełna 13 lat Laura odeszła po wieczną nagrodę do Pana, jej misja na ziemi została spełniona. Na grobie Laury Vicuna wyryto napis: „Życie jej było poematem czystości, ofiary i miłości wobec matki”.

Na zakończenie obchodów setnej rocznicy śmierci założyciela salezjanów księdza Jana Bosko, 3 września 1988 roku Jan Paweł II odprawił uroczystą Mszę św. w Turynie — Valdocco na placu Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych, podczas której dokonał beatyfikacji Laury Vicuna.

Ks. Wincenty Zaleski SDB

Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1998