18 LUTY

Św. Konstancja, małżonka, w. IV

Imię to spopularyzował w Kościele katolickim cesarz Konstantyn I Wielki. Hagiografia katolicka zna o tym imieniu w jego różnych formach (Konstantyn, Konstans, Konstancjusz, Konstancja) 40 świętych i 3 błogosławionych. Wykazy hagiograficzne wymieniają Konstancje — 4 święte i 2 błogosławione.

Mimo, że nasza Święta była córką tak zasłużonego dla chrześcijaństwa cesarza, zbyt mało informacji zostawiła nam o niej historia. Przesłonił tę Świętą wielki ojciec. Jej matką miała być Flawia Maksyma Fausta.

Posłuszna woli rodziców poślubiła Hannibala, jednego ze swoich kuzynów, a po jego śmierci (337) wyszła za innego swojego kuzyna Gallusa. Miała początkowo prowadzić życie dość swobodne i wielkopańskie. Kiedy jednak przyjęła Chrzest święty, zmieniła się zupełnie. Ku czci św. Agnieszki miała wystawić w Rzymie okazałą bazylikę. Kiedy pożegnała ziemię, zamieniając ją na niebo, wystawiono św. Konstancji piękny grobowiec–mauzoleum przy Via Nomentana, obok bazyliki Św. Agnieszki. Papież Aleksander IV (1254–1261) wystawił ku jej czci ołtarz. Różne martyrologie podają dzień jej pamięci 18 lutego. Także jej służebnice — Attykę i Anemię umieszcza się w tym dniu. Pierwotny sarkofag, w którym były umieszczone relikwie tych trzech świętych, znajduje się obecnie w Muzeum Watykańskim.

Kiedyś imię Konstantego i Konstancji było w Polsce bardziej znane. Dowodzi tego choćby topografia polska, która wymienia aż 65 miejscowości, które mogły zapożyczyć swoją nazwę od tych imion. Wśród nich jest nawet miasteczko koło Łodzi — Konstantynów.

Ks. Wincenty Zaleski SDB

Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1998