Sobota

Czytania

(Rdz 1,26–2,3)
Bóg rzekł: "Uczyńmy człowieka na nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkim płazem!" Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: "Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i czynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszelkim płazem". I rzekł Bóg: "Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się rusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona". I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień szósty. W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy stworzeń. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczywał po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając.

(Ps 90,1-2.3-4.12-13.14-16)
REFREN: Pracę rąk naszych wspieraj, Panie Boże

Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką
z pokolenia na pokolenie.
Zanim narodziły się góry,
nim powstał świat i ziemia,
od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.

Obracasz w proch człowieka
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach
jest jak wczorajszy dzień, który minął,
albo straż nocna.

Naucz nas liczyć dni nasze,
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich.

Nasyć nas o świcie swoją łaską,
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło,
a Twoja chwała nad ich synami.

Aklamacja (Ps 68,20)
Pan niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony, Bóg, który nas dźwiga co dzień, Zbawienie nasze.

(Mt 13, 54-58)
Jezus, przyszedłszy do swego rodzinnego miasta, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: "Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?" I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: "Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony". I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Nie ma nauki ważniejszej od nauki o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Świat potrzebuje ponad wszystko nauki o Tym, który umarł i zmartwychwstał, wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca i nieustannie wstawia się za nami - mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy! Bóg spełnił wobec nas wielką obietnicę zbawienia, wskrzesiwszy Jezusa. Ustanowił Go Panem panów i Królem królów. Jezus poszedł do domu Ojca przygotować nam miejsce, a gdy przygotuje, przyjdzie powtórnie i zabierze nas do siebie, abyśmy i my byli tam, gdzie On jest. Chcemy być na wieki tylko tam, gdzie On jest.
Marek Ristau

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

W tym fragmencie Dziejów Apostolskich widać, jak Stary Testament wyjaśnia się w Nowym i jak Nowy ukryty jest w Starym (według pięknego określenia św. Augustyna). Apostoł Paweł ogłasza Żydom i prozelitom, że zmartwychwstanie Chrystusa jest spełnieniem obietnicy, jaką Bóg Ojciec dał patriarchom. W Księdze Rodzaju Bóg poprzysiągł Abrahamowi, że jego potomstwo posiądzie ziemię Kanaan, że będzie ono tak liczne jak gwiazdy na niebie i że przez Abrahama błogosławieństwo otrzymają ludy całej ziemi. Patrząc zatem dosłownie, nie ma tu wzmianki o zmartwychwstaniu Mesjasza. Jednak, gdy spojrzymy na słowa Biblii w interpretacji duchowej (w sensie ponad-słownym), odkryjemy jej prawdziwy sens. Błogosławieństwem dla wszystkich narodów jest zbawienie wysłużone dla nas przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, a Chrystus przyszedł na świat w narodzie żydowskim. Ziemia Kanaan to znak Królestwa Niebieskiego, do którego dostęp otworzył nam Pan Jezus. Potomstwem Abrahama jest Kościół obejmujący wszystkie narody, ludy i języki. Zatem kluczem do całego Pisma Świętego jest Pan Jezus. Gdy czytamy Pismo, w świetle Jego życia trudne fragmenty stają się jasne. To samo odnosi się do naszego własnego życia. Słowo Boże może je nam wyjaśnić, bo gdy my czytamy Pismo Święte, ono czyta nas.

Komentarz do psalmu

Psalm 2 jest jednym z ważniejszych psalmów mesjańskich. Był on również często cytowany w Nowym Testamencie. Opisuje, kim jest Mesjasz i czego dokonał. Bóg Ojciec zwraca się do Pomazańca-Króla: Ty jesteś moim Synem, Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie. Na czym polega owo zrodzenie? Pan Jezus jest odwiecznym Jednorodzonym Synem Ojca, został zrodzony, jak wyznajemy w Credo, przed wszystkimi wiekami. „Dziś” w tym wymiarze oznacza wieczność. Jednocześnie zdanie to posiada również inny sens. W przemówieniu świętego Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy słowa te oznaczają dzień zmartwychwstania Chrystusa, czyli moment, kiedy Jego człowieczeństwo zostało uwielbione. Narody, które Bóg odda Panu Jezusowi w dziedzictwo, to Kościół jako wielonarodowa Rodzina Boża. Żelazna rózga to duchowy obraz krzyża, poprzez który Chrystus króluje. Żelazo oznacza niewzruszoną Wolę Bożą odnośnie zbawienia ludzi. Ostatnie surowe słowa przestrogi do królów zapowiadają sąd ostateczny na końcu czasów dla pysznych i walczących z Bogiem. Psalm ten zatem ukazuje oblicze Chrystusa jako władcy miłosiernego i surowego zarazem, cierpiącego i chwalebnego. Rozważając ten psalm, możemy niejako wniknąć w tajemnicę naszego Pana.

Komentarz do Ewangelii

Słowa Chrystusa, mówiące, że jest Drogą, Prawdą i Życiem, należą do najczęściej cytowanych i komentowanych tekstów Nowego Testamentu. Co one oznaczają? Pan Jezus jest Drogą, bo ogłosił Nowe Prawo miłości, wyrażone w Kazaniu na Górze i jednocześnie sam dał żywy przykład, jak go zrealizować. Iść Drogą, znaczy naśladować Pana Jezusa. Co ciekawe, samo chrześcijaństwo przez apostołów i pierwszych uczniów było nazywane pierwotnie drogą. Jezus jest Prawdą, gdyż przez Niego Bóg Ojciec stworzył cały świat. Wszystko, co istnieje, od Niego pochodzi i w Nim znajduje swój ostateczny sens. Szczególnie odnosi się to do życia człowieka. Święty Jan Paweł II pięknie ujął to w słowach, że Chrystus objawia człowiekowi samego człowieka. W końcu jest Pan Jezus Życiem, jako że udziela Ducha Świętego, który jest Panem i Ożywicielem, twórcą świętości. Tak jak człowieczeństwo Chrystusa było namaszczone Duchem Świętym, tak każdy ochrzczony otrzymuje Go jako członek Ciała Chrystusa. Bez Chrystusa człowiek nie zdobędzie tego nadprzyrodzonego życia. Sobór Watykański II tak to określił: Stworzenie bez Stwórcy ginie. Zatem owe trzy słowa zawierają w sobie tajemnicę Chrystusa i mogą stać się dla nas drogowskazami w poznawaniu Pana Jezusa przez modlitwę i praktykę codziennego życia.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Oborzyńskiego

Książka na dziś

Serce krzyża. Św. Rafka

o. Antoni Szabli

„Czytając poniższą książkę o św. Rafce, nie sposób nie zobaczyć tego, jak bardzo chroma i ślepa jest dusza bez Boga, oraz tego, iż duszy, która jest wypełniona Jego obecnością, nie przeszkadza cielesna ślepota czy też niemoc sprawiająca, iż człowiek niedomaga, albowiem posiadając Boga

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.