Środa

Czytania

(Jl 2, 12-18)
Tak mówi Pan: "Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament». Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana, Boga waszego! On bowiem jest litościwy, miłosierny, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę, a lituje się nad niedolą. Kto wie? Może znów się zlituje i pozostawi po sobie błogosławieństwo plonów na ofiarę pokarmową i płynną dla Pana, Boga waszego. Na Syjonie dmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie. Zbierzcie lud, zwołajcie świętą społeczność, zgromadźcie starców, zbierzcie dzieci i niemowlęta! Niech wyjdzie oblubieniec ze swojej komnaty, a oblubienica ze swego pokoju! Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy! Niech mówią: "Zlituj się, Panie, nad ludem Twoim, nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić mają między narodami: Gdzież jest ich Bóg?" A Pan zapłonął zazdrosną miłością ku swojej ziemi i zmiłował się nad swoim ludem.

(Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 12-13. 14 i 17)
REFREN: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Uznaję bowiem nieprawość moją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Przywróć mi radość Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.

(2 Kor 5, 20 – 6, 3)
Bracia: W imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą. Współdziałając zaś z Nim, napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej. Mówi bowiem Pismo: "W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą". Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.

Aklamacja (Ps 95 (94), 8a. 7d)
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

(Mt 6, 1-6. 16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Wszystko jest gotowe. Bóg w Chrystusie już świat z sobą pojednał. Bezgrzeszny Chrystus został obarczony naszymi grzechami, abyśmy w Nim stali się prawością Bożą. Każdy człowiek może dzisiaj przyjąć zbawienie w Chrystusie, bo Bóg pragnie, aby wszyscy ludzie byli zbawieni. Kto złoży całe swoje zaufanie tylko w Chrystusie, otrzyma w darze pokój z Bogiem na wieki. Oto teraz czas łaski. Oto teraz dzień zbawienia.
Marek Ristau

Patroni dnia:

Święta Agnieszka z Pragi, ksieni
urodziła się w 1205 r. w Pradze jako córka króla Czech. Gdy miała trzy lata, postanowiono wydać ją za mąż za jednego z synów Henryka Brodatego, dlatego w 1216 r. wyjechała razem ze starszą siostrą Anną na dwór polski. Przebywała głównie w Trzebnicy, gdzie najprawdopodobniej powierzona była opiece św. Jadwigi, której zawdzięczała solidne podstawy życia religijnego. Kiedy dwóch synów króla umarło bardzo młodo, a trzeci poślubił jej siostrę - Annę, Agnieszka powróciła do ojczyzny. Agnieszka stanowczo postanowiła być wierną złożonemu przez siebie ślubowi czystości. Po interwencji u papieża Grzegorza IX uzyskała swobodę decyzji. Wówczas całkowicie poświęciła się działalności charytatywnej i pobożnym praktykom. Około 1233 roku ufundowała w Pradze szpital oraz klasztor klarysek, zwany czeskim Asyżem, do którego rok później wstąpiła. Klasztor przez nią ufundowany stał się ośrodkiem odnowy religijnej, promieniującym na całą Europę Środkową. Przypisywano jej także dar proroctwa i umiejętność czytania w ludzkich sercach. Zmarła w opinii świętości jako ksieni klarysek 2 lub 6 marca 1282 r.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Księga Joela ukazuje Boga jako Pana historii, sprawiedliwego sędziego, Boga, który karci ludzkość za złe postępowanie. Opisana przez proroka plaga szarańczy jest symboliczna. Obraz roztaczany w księdze możemy odnieść do dzisiejszej rzeczywistości. Bóg dopuszcza chorobę, która dotyka niezliczoną rzeszę ludzi na całym świecie jak i inne klęski czy nawet konflikty militarne. Pytamy niejednokrotnie: dlaczego?. Przy okazji takich katastrof tylu dobrych, niewinnych ludzi umiera i cierpi. Dlaczego? Wiemy dobrze, czytając Biblię, że Bogu zależy przede wszystkim na zbawieniu człowieka. Pragnie nawrócenia wszystkich i na różne sposoby o nie zabiega. Grzech pociąga za sobą dalsze zło, które zdaje się, jakby tworzyło niewidzialny, niekończący się łańcuch. Okazuje się dość często, że „ucisk” i trudne warunki pobudzają człowieka do przewartościowania tego, czym żył dotychczas. Pokazują, co jest naprawdę ważne i co jest ważne z perspektywy bliskiej śmierci. Jakże aktualne jest dzisiaj dramatyczne wezwanie proroka do nawrócenia. Dopiero wejście na drogę pokuty („rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty”) niesie Boże zmiłowanie.

Komentarz do psalmu

Czytamy dzisiaj najwspanialszy psalm pokutny. Do głębi prawdziwe są zawarte w nim stwierdzenia. Najważniejsza jest jednak głęboka skrucha grzesznika, głęboki żal, że obraził, zasmucił dobrego Boga. Módlmy się nim powoli, wers po wersie, dzisiaj, gdy uświadomimy sobie zło, które uczyniliśmy i wówczas, gdy przygotowujemy się do sakramentu pokuty.

Komentarz do drugiego czytania

Na wiele wydarzeń czekamy niecierpliwie. Mówimy: „nie mogę się już doczekać”. Wydaje się nam, że jak to oczekiwane wydarzenie stanie się rzeczywistością, będziemy szczęśliwi. Jednak okazuje się często, że gdy osiągniemy cel naszych dążeń, poczucie szczęścia nie trwa zbyt długo. Z kolei jest wiele spraw, zadań, nierozwiązanych konfliktów, które odkładamy. Wolelibyśmy o nich zapomnieć. Zakłócają nasz pozorny spokój, nasz dobrostan. Taką sprawą najważniejszą, nie do odkładania na później, jak pisze apostoł, jest stawanie w prawdzie wobec Boga, pojednanie się z Nim.
Żyjemy przyszłością lub przeszłością, a Pan Bóg i jego święci przypominają nam, że ważne jest TERAZ. DZISIAJ. Bóg jest z nami teraz. Jeden z Ojców pustyni mówił: „jak rozmawiam to rozmawiam, jak się modlę to się modlę, jak pracuję to pracuję, jak jem to jem, jak odpoczywam to odpoczywam”. Wydaje się, że sztuką jest być w pełni w tym, co robimy, być otrzeźwionym chwilą obecną. Przeszłość od nas nie zależy, może jedynie nas czegoś nauczyć, jeśli poddamy ją refleksji. Przyszłości tak naprawdę nie jesteśmy w stanie poznać, przewidzieć. Mamy jedynie i aż to cudowne teraz, w którym rozgrywa się nasze zbawienie. Być teraz nawet podczas cierpienia czy umierania. Święta Teresa z Lisieux, kiedy umierała na gruźlicę, cierpiąc, mówiła, że radzi sobie z chorobą, cierpiąc w zjednoczeniu z Jezusem z chwili na chwilę.
Do spraw, które teraz są ważne, należy nasze nawrócenie. Wiemy, że można uczestniczyć w liturgii, kultywować chrześcijańskie tradycje, ale sercem być daleko od Boga i Jego Słowa. Wówczas na próżno słuchamy, bezowocnie uczestniczymy w Eucharystii. Na próżno przyjmujemy łaskę Bożą. Nie można czekać. Oto teraz – dziś jest czas zbawienia. Dziś Pan przychodzi nam z pomocą, teraz chce nas wysłuchać i nam przebaczać. Zwróćmy się do Niego TERAZ.

Komentarz do Ewangelii

Modlitwa, post, jałmużna to trzy konkretne realizacje życia wiarą. Wszystkie trzy bardzo ważne. Stanowią całość. Jezus, mówiąc o nich, powtarza ważne wskazanie – jeśli modlisz się, wyrzekasz się czegoś, czynisz konkretne dobro dla bliźniego, zwróć uwagę na swoją intencję. Dlaczego robisz te dobre rzeczy? Czy dla swojej chwały, ludzkiej wdzięczności, odpłaty za dobro, realizacji siebie, pokazania sobie i innym, że jesteś dobry, pobożny? Słowo „intencja” to słowo klucz dzisiejszego czytania. Ważne jest oczyszczanie naszych intencji. Jak zrealizować Jezusową wskazówkę? Drogą do oczyszczania intencji jest „wgląd w siebie”, dobry, codzienny rachunek sumienia podczas modlitwy „w ukryciu” i czuwanie nad swoim sercem. Wtedy nie będziemy „trąbili” o tym, co zrobiliśmy, a zarazem nie będziemy „gasidłami” ducha dla innych i poszczącymi smutasami czy męczennikami na pokaz.

Komentarze zostały przygotowane przez Elżbietę Marek

Książka na dziś

40 dni z Bogiem. Przewodnik po Wielkim Poście. 2022

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.