pobierz z Google Play

30 kwietnia 2024

Wtorek

Wtorek V tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania: (Dz 14,19-28); (Ps 145,10-13.21); Aklamacja (J 3,15); (J 14,27-31a);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Zaczerpnij Bożej siły. Różaniec z bł. ks. Jerzym Popiełuszką

Czytania

(Dz 14,19-28)
Do Listry nadeszli żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

(Ps 145,10-13.21)
REFREN: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
i we wszystkich dziełach swoich święty.
Niech usta moje głoszą chwałę Pana,
a Jego święte imię niech wielbi wszystko, co żyje.

Aklamacja (J 3,15)
Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

(J 14,27-31a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał”.

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Pocieszyciel, Duch Prawdy, umacnia dusze nasze pośród ucisków i utrapień...Nie jesteśmy sami, Pan nie zostawił nas sierotami, ale przyszedł do nas i ukrył w Bogu. Chrystus jest z nami i troszczy się o nas. Nawet włosy na naszej głowie są policzone. Zostawił nam swój pokój, abyśmy się nie trwożyli i nie lękali, ale wierzyli w Niego, bo On jest naszą drogą i prawdą, i życiem.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Św. Pius V, papież

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Zawsze mnie ciekawiło pierwsze zdanie tego opowiadania. Pawła ukamienowano i chyba stracił przytomność, skoro myślano, że nie żyje, a potem następuje krótki opis, że otoczyli go uczniowie, podniósł się jak gdyby nic się nie stało i wszedł do miasta. Powstaje pytanie, co zrobili ci uczniowie, gdy go otoczyli? Moim zdaniem modlili się nad nim, by został uzdrowiony w imię Jezusa. Ukamienowany i nieprzytomny człowiek bez Bożej interwencji chyba nie byłby w stanie tak po prostu się podnieść i pójść do miasta, a następnego dnia wyruszyć do innego miasta i tam też głosić Ewangelię. Niech to krótkie zdanie z dzisiejszego czytania przekona nas, jak wielką moc ma modlitwa wstawiennicza. Otaczajmy łóżko każdego, kto jest chory i módlmy się za niego, by Pan go podźwignął.
Paweł i Barnaba kontynuowali swoją wyprawę misyjną, głosili Ewangelię i pozyskiwali uczniów dla Jezusa, bo do tego zostali przeznaczeni. Ale przecież każdy z nas na mocy sakramentu chrztu też jest przeznaczony, by szedł do innych, głosił im Jezusa, modlił się za nich i pociągał ich do Jezusa. Na zakończenie Mszy Świętej kapłan nas na nowo pośle słowami: Idźcie! Idźcie i stańcie się Tym, Kogo przyjęliście, nieście Go innym ludziom, by dla każdego otworzyły się podwoje wiary.


Komentarz do psalmu

Idźcie i głoście, by podwoje wiary otworzyły się tym, którzy nie słyszeli jeszcze o zbawieniu w Jezusie Chrystusie, bo Pan chce, by Go wielbili Jego wyznawcy, by mówili o chwale Jego królestwa i by głosili Jego potęgę. Psalmista pokazuje, jak wspaniałe jest Boże królestwo, jak wspaniała jest Jego chwała. O tym mają się dowiedzieć wszyscy ludzie, bo niedługo minie dwa tysiące lat od momentu, kiedy Jezus powiedział do swoich uczniów: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.
W 2033 roku przeżywać będziemy jubileusz 2000 lat odkupienia, a więc wszystkich ważnych dla nas wydarzeń: ustanowienia Eucharystii, męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa, ustanowienia sakramentu pokuty, rozesłania uczniów i zesłania na nich Ducha Świętego. Jak ważne jest zatem, by w tych nadchodzących latach jak najwięcej osób dołączyło do wspólnoty Kościoła, który będzie obchodził swoje 2000 urodziny. Jak ważne jest, by wszystkie pokolenia poznały Jego panowanie. Niech zatem usta nasze głoszą chwałę Pana, a wszystko, co żyje, niech wielbi Jego święte imię na zawsze i na wieki.


Komentarz do Ewangelii

Jedną z obietnic Pana Jezusa dla Jego uczniów jest obietnica pokoju takiego, jakiego nie da świat, jaki może pochodzić tylko od Boga. Taki pokój będzie owocem zjednoczenia człowieka z Jezusem w mocy Ducha Świętego. Ten Boży pokój usuwa lęk, dlatego Jezus mówi do uczniów, żeby się nie trwożyli i nie lękali, a przecież przed nimi są najgorsze dni – męka, ukrzyżowanie i śmierć Jezusa, a potem dwa dni niepewności, zwątpienia, zatrwożenia. Jezus przygotowuje ich na te wydarzenia, mówi, że idzie do Ojca, ale oni chyba wtedy niewiele z tego rozumieli. Jezus mówi im też o tym, że nadchodzi godzina ciemności i panowania szatana, ale nie ma on nic wspólnego z Jezusem, który miłuje Ojca i czyni to, co Mu Ojciec nakazał. Krzyż Jezusa objawi największą miłość Boga. Jezus przyjmie go dobrowolnie, aby dopełnić dzieła zbawienia mnie i ciebie. Niech nasza miłość do Jezusa objawi się w czynieniu tego, co nam nakazał: miłujmy się tak, jak On nas umiłował i głośmy innym Ewangelię, by zbawienie stało się udziałem każdego człowieka, za którego Jezus umarł i dla którego zmartwychwstał.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską


Do góry

Książka na dziś

Zaczerpnij Bożej siły. Różaniec z bł. ks. Jerzym Popiełuszką

Szukasz umocnienia? Sięgnij po różaniec! Zbliż się do tronu Matki Boga, aby – jak mówił bł. Jerzy Popiełuszko – „zaczerpnąć siły ze zdroju Bożej łaski, ze zdroju, który przepływa przez serce Maryi. Aby ten strumień Bożej łaski i Bożej siły spłynął na nas i nas umocnił, musimy ustawić fale naszego serca na fale Boże”.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.