pobierz z Google Play

01 maja 2024

Środa

Środa V tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania: (Dz 15,1-6); (Ps 122,1-2.4-5); Aklamacja (J 15,4.5b); (J 15,1-8);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Kres i początek. Papież Jan Paweł II. Zwycięstwo wolności, ostatnie lata, dziedzictwo

Czytania

(Dz 15,1-6)
W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: „Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni”. Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan. Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: „Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego”. Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.

(Ps 122,1-2.4-5)
REFREN: Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.

Aklamacja (J 15,4.5b)
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.

(J 15,1-8)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, o ile nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony, jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją i wrzuca do ognia i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami”.

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Zbawieni jesteśmy jedynie z powodu przebłagalnej ofiary ciała Jezusa Chrystusa. Zbawiony jest każdy, kto wierzy, że Jezus z Nazaretu jest Mesjaszem Bożym, który zmarł za jego grzechy i zmartwychwstał dla jego usprawiedliwienia. Kto jest zbawiony, trwa w Chrystusie i Jego słowie, przynosząc owoc obfity, bo tylko w Nim jest życie w obfitości. Trwając w Chrystusie i zachowując Jego słowa, otrzymujemy od Niego o cokolwiek Go poprosimy. Prosimy i jest nam dane, bo każdy, kto prosi z wiarą, otrzymuje.
Marek Ristau


Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Popatrzmy na jedność tej wspólnoty pierwszego Kościoła. Kiedy pojawiło się nieporozumienie, którego sami nie mogli rozwiązać, zgodnie i w jedności wysyłają Pawła, Barnabę i innych braci, by porozumieli się w tej sprawie z Kościołem w Jerozolimie, który był wtedy stolicą apostolską, jak dziś Watykan. Apostołowie Paweł i Barnaba oraz bracia do nich dołączeni, po drodze też nie próżnują, tylko głoszą wielkie dzieła, które Pan Jezus uczynił. Owocem ich podróży jest radość braci w Samarii i Fenicji wzbudzona świadectwami działania Pana. Kiedy spotkali się ze wspólnotą Kościoła w Jerozolimie, również dali świadectwo o tym, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał.
Może warto się dziś zastanowić, kiedy ostatnio powiedzieliśmy komuś swoje świadectwo o tym, jak Bóg działa w naszym życiu? Kiedy udało nam się wykorzystać okazję spotkania z kimś po drodze, by podzielić się z nim wiarą i wspólnie rozradować w Panu?


Komentarz do psalmu

Jezus powiedział kiedyś do Apostołów, że zasiądą na dwunastu tronach i będą sądzić dwanaście pokoleń Izraela. Opisane w pierwszym czytaniu spotkanie w Jerozolimie pokazało, że te słowa się wypełniły. Apostołowie zebrali się, by rozsądzić spór i wydali sąd, powołując się na działanie Ducha Świętego. W tym psalmie usłyszeliśmy proroczą zapowiedź tych sędziowskich tronów, tronów w domu Boga. Pokolenia Izraela w domu Bożym będą Go wielbić i wywyższać moc Jego świętego imienia. To ziemskie Jeruzalem zostaje przemienione w nowe Jeruzalem – miasto Boga w niebie, do którego z radością wstępować będą wszyscy zbawieni, którzy poddali się osądowi Kościoła apostolskiego w sakramentach chrztu i pokuty. Ich stopy wejdą w bramy niebieskiego Jeruzalem, by już na zawsze wielbić Pana.


Komentarz do Ewangelii

Trwając w Jezusie czerpiemy z Niego Ducha Świętego jak roślina czerpie soki. Jak ona nie może żyć odcięta od łodygi i korzenia, tak my nie możemy żyć duchowo, kiedy nie trwamy w Jezusie. Żyjąc w grzechu, w braku zjednoczenia, jesteśmy duchowo martwi i oddaleni od źródła życia. Jak zatem ważne jest bycie w stanie łaski uświęcającej, tego niesamowitego daru, który otrzymaliśmy podczas chrztu. To łaska uświęcająca daje nam zjednoczenie z Bogiem. Jezus pokazuje, że bez łaski, bez tego zjednoczenia, jesteśmy odcięci od Boga, który jest miłością. Jego miłość podtrzymuje nasze życie, a skoro się od niej sami odcinamy, to życie w nas zamiera i nadajemy się tylko na spalenie. Plan Boga dla nas jest inny, On chce, byśmy żyli i owocowali, i by to nasze owocowanie było obfite. W ten sposób oddamy chwałę Bogu i zostaną wysłuchane nasze prośby, gdyż Bóg nas bardzo kocha i może wszystko uczynić.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską


Do góry

Książka na dziś

Kres i początek. Papież Jan Paweł II. Zwycięstwo wolności, ostatnie lata, dziedzictwo

George Weigel

Kres i początek to także przejmujący opis ostatnich bardzo trudnych lat pontyfikatu, kiedy Jan Paweł II zmagał się z cierpieniem, postępującą chorobą, krytyką swojego nauczania i głośnymi skandalami w Kościele. Pomimo upływu lat, wnikliwa analiza nauczania i roli Jana Pawła II nie traci na aktualności, a nowa Przedmowa do tego wydania prezentuje i

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.