Środa

Czytania

(Dz 20,28-38)
Paweł powiedział do starszych Kościoła efeskiego: „Uważajcie na samych siebie i na całą trzodę, nad którą Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo z wszystkimi świętymi. Nie pożądałem srebra ani złota, ani szaty niczyjej. Sami wiecie, że te ręce zarabiały na potrzeby moje i moich towarzyszy. We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: "Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”. Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi. Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem. Rzucali się Pawłowi na szyję i całowali go, smucąc się najbardziej z tego, co powiedział: że już nigdy go nie zobaczą. Potem odprowadzili go na statek.

(Ps 68,29-30.33-36)
REFREN: Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi

O Boże, okaż swą potęgę,
potęgę Bożą, której dla nas użyłeś.
W Twej świątyni nad Jeruzalem,
niech królowie złożą Tobie dary!

śpiewajcie Bogu królestwa ziemi,
zagrajcie Panu,
który przemierza odwieczne niebiosa.
Oto wydał głos swój, głos potężny:
„Uznajcie moc Bożą!”

Jego majestat jest nad Izraelem,
a Jego potęga w obłokach.
On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę.
Niech będzie Bóg błogosławiony.

Aklamacja (J 17,21)
Słowo Twoje, Panie jest prawdą, uświęć ich w prawdzie

(J 17,11b-19)
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: „Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Jezus przekazał nam słowo łaski i prawdy od Ojca, abyśmy mieli życie wieczne i radość Chrystusową w sobie w całej pełni. Słowo zbawienia wyrwało nas z tego upadłego świata i już nie jesteśmy z tego świata, tak jak Chrystus nie był z tego świata. Dlatego świat znienawidził Chrystusa i nas nienawidzi, bo nie jesteśmy ze świata, jak i On nie był ze świata. Cały świat leży w mocy kłamstwa szatana, ale kto przyjął słowo prawdy od Ojca, jest uświęcony w prawdzie i chodzi w prawdzie. Ojciec posłał słowo prawdy na ten świat, bo chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy.
Marek Ristau

Patroni dnia:

Święta Zofia, wdowa, męczennica

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Pożegnanie z efezjanami w Milecie ma charakter ostatecznego testamentu świętego Pawła. Przekazuje ważne słowa ostatniego pożegnania. Wspomina wydarzenia, jakie miały miejsce w jego życiu, o różnych przeciwnościach i zmaganiach dla dobra wszystkich wspólnot.
Zabieganie o jedność Kościoła i rodziny, a nawet o wspólnotę społeczną, państwową i międzynarodową jest wielkim pragnieniem i zmaganiem naszej codzienności. Chcemy żyć w pokoju i bezpieczeństwie, by realizować swoje powołanie i być owocnymi dla wspólnoty, w której żyjemy. Największą troską jest jedność. Musimy pamiętać, że jedność nie tylko tworzymy za życia, ale szczególnie w chwili odejścia z tego świata pozostawiamy innym testament jedności i pokoju. Nie chodzi, by tylko nas ktoś dobrze wspominał, ale czerpał ze świadectwa wiary i miłości, jakie przekażemy drugim. Przykładem takiego owocnego życia jest święty Paweł, który dzisiaj żegna się z członkami wspólnot, przewidując swoje odejście ze świata, pozostawiając testament nadziei: Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu.

Komentarz do psalmu

Powraca medytacja Psalmu 68, który przedstawia objawienie Boga. To objawienie Boga jest źródłem radości dla wszystkich sprawiedliwych, pokładających w Nim ufność. Wszystkie narody są zaproszone do uwielbienia Boga. Panowanie Boga ma charakter ziemski i niebiański. Bóg jest Panem i Królem całego kosmosu.

Komentarz do Ewangelii

Jak ważna jest jedność wspólnoty wierzących ukazuje nam sam Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy. Jezus swoje życie daje za życie świata, wypowiadając pragnienie serca Syna Bożego, posłanego na świat: Ojcze święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Jezusowa intencja staje się Jego testamentem i naszą drogą ku jedności. Źródłem tej jedności jest Ofiara Krzyżowa Jezusa. On oddał życie za nas wszystkich, abyśmy byli jedno. Nie ma prawdziwej jedności bez przyjęcia Ofiary Jezusa. Jej przedłużeniem i aktualizacją jest Msza święta. Komunia Święta jest wypełnieniem testamentu Jezusa, trwaniu w Jego miłości dla budowania jedności całego Kościoła.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

Książka na dziś

Na drodze ku Chrystusowi

kardynał Gerhard Ludwig Muller

Katolicy zagubieni w chaosie współczesności poszukują odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Pragną wsparcia i mądrości swoich duchowych pasterzy, by nie tylko przetrwać w wierze, lecz także żyć jej duchem w codzienności. Z tej wielkiej potrzeby zrodziła się książka kard. Gerharda Müllera, wybitnego teologa i byłego prefekta Kongregacji Nauki Wiary, oraz

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.