Piątek

Czytania

(Oz 11, 1. 3-4. 8c-9)
Tak mówi Pan: "Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że przywracałem im zdrowie. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem je. Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja – Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać".

(Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6)
REFREN: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Oto Bóg jest moim zbawieniem!
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą,
i On stał się moim zbawieniem.

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia!
Ukażcie narodom Jego dzieła
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał!
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu,
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.

(Ef 3, 8-12. 14-19)
Bracia: Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich – zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością, przez wiarę w Niego. Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego, by potężnie wzmocnił się wewnętrzny człowiek. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości zakorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Boga.

Aklamacja (Mt 11, 29ab)
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca.

(J 19, 31-37)
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: "Kość jego nie będzie złamana". I znowu w innym miejscu mówi Pismo: "Będą patrzeć na Tego, którego przebili".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Bóg sam jest naszym zbawieniem, dlatego Jemu jedynie ufamy i nie boimy się, lecz z radością czerpiemy życie ze zdrojów zbawienia. Bogactwo Chrystusowe jest bowiem niezgłębione i niewyczerpane, a Jego miłość przewyższa wszelkie poznanie. On przez wiarę zamieszkuje w naszych sercach, abyśmy zostali napełnieni całą pełnią Boga. Jakże niewysłowione i potężne jest zbawienie nasze w Synu Bożym, Chrystusie Jezusie!
Marek Ristau

Patroni dnia:

Święty Robert z Newminster, opat
Święty Robert z Newminster, opat - urodził się w końcu XI wieku lub na początku wieku XII w Crave (Anglia). Pochodził z rodziny niezamożnej, ale udało mu się skończyć studia w Paryżu. Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował początkowo w Crave, potem wstąpił do benedyktynów, a następnie w 1135 r. przeszedł do cystersów w opactwie w Fountains. W trzy lata później założył nowe opactwo w Newminster w Nortumbrii, z którego powstało kilkanaście innych. Jako opat Robert był człowiekiem pokuty i wielkiej modlitwy. Odmawiał codziennie cały psałterz - 150 psalmów. Zmarł 7 czerwca 1159 r. Miał szczególną moc nad złymi duchami. Wyleczył wielu opętanych.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Ozeasz pokazuje nam Boga jako Ojca, Ozeasz pokazuje nam Boga jako Matkę. Ozeasz pokazuje nam wreszcie Boga jako Boga, który z ludźmi nie ma nic wspólnego.
On jest tym, który bierze na ręce, który uczy chodzić. Jest tym, który karmi i przytula bezbronne dziecko. To nasze, ludzkie, sposoby mówienia o Bogu, którego nie potrafimy pojąć, który zawsze nas przerasta i którego nie potrafimy sobie wyobrazić. Dlatego używamy najprostszego obrazu rodziców, by uciec na chwilę od dojmującej apofatyki. Ale my wiemy razem z Ozeaszem, że On nie jest człowiekiem, że On nie ma z nami nic wspólnego. Tam, gdzie człowiek byłby zawistny, On przecież wiary dochowuje, On nas nie zniszczy. On nie ma z nami nic wspólnego, powie Ozeasz w Starym Testamencie. Ozeasz jeszcze nie wie o Wcieleniu.

Komentarz do psalmu

Psalmy to nie jedyne teksty poetyckie Starego Testamentu. Jest wiele innych pieśni, które możemy zaśpiewać jako psalm responsoryjny. Dzisiejszy psalm–nie-psalm, bo hymn z Księgi Izajasza, jest głośny chwałą Boga wyśpiewywaną przez ludzi. Czym jest zbawienie, o którym pisze Izajasz? Dla Izraelity, który śpiewa tę pieśń, to wspomnienie każdego wyzwolenia Narodu Wybranego z ręki oprawców – w ostatnim wersecie poprzedniego rozdziału Izajasz wspomina wyjście Izraela z Egiptu. To również zapowiedź przyszłego wyzwolenia rozumianego w kategoriach ziemskich – szeroko pojętym tłem pierwszej części Iz jest imperium Asyryjskie z jego podbojami. Wreszcie to zapowiedź Mesjasza i Jego zbawienia, jakkolwiek różnie było ono pojmowane.
A dla nas? Kolejność musi być odwrotna. Najpierw Mesjasz, dopiero potem wszystkie nasze małe ziemskie zbawienia. Małe, bo zawsze odniesieniem będzie dzieło zbawcze Jezusa Chrystusa, a przy nim wszystko wydaje się małe.

Komentarz do drugiego czytania

Do Efezjan nie można było pisać prosto. To byli przecież mieszkańcy stolicy Azji Mniejszej, miasta, w którym przecinały się wszystkie szlaki handlowe tamtego regionu. A wraz z handlem w hellenistycznej metropolii również wszystkie szlaki myśli filozoficznej – kto nie zna Heraklita i jego słynnej sentencji „panta rei” lub nie słyszał o jego koncepcji logosu jako zasady istnienia świata – a i myśli teologicznej – to tam stała świątynia Artemidy Efeskiej uznana za jeden z siedmiu cudów świata starożytnego.
Do Efezjan nie można było pisać prosto. Dlatego im, szukającym i filozofującym, napisze Paweł o sensie istnienia objawiającym się w odwiecznym planie Boga. Im napisze o rozumieniu wszystkiego – szerokości, długości, wysokości i głębokości. Im wreszcie napisze o tym, że jakkolwiek byliby mądrzy, miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę. A „pełnia” (gr. πλήρωμα; czyt. pleroma), jak to ujmuje Paweł, jest możliwa tylko w Bogu.
Jak bardzo mądrzy i elokwentni byśmy byli, jeśli Chrystus nie zamieszka w naszych sercach przez wiarę, a nie filozofowanie, niczego nie zrozumiemy.

Komentarz do Ewangelii

W swoim Dzienniczku s. Faustyna zapisała słowa Jezusa: „Otworzyłem Swe Serce jako żywe źródło miłosierdzia, niech z Niego czerpią wszystkie dusze życie, niech się zbliżą do tego morza miłosierdzia z wielką ufnością. Grzesznicy dostąpią usprawiedliwienia, a sprawiedliwi w dobrym utwierdzenia” (Dz. 1520).
O męce Pańskiej można pisać wiele. Ale czasami słuszne i najprawdziwsze jest wrażenie, że wobec przebitego – wobec otwartego dla nas – serca nic sensownego nie powiemy ani nie napiszemy. A jednak, jeśli w to wszystko wierzymy, przynagla nas imperatyw powiedzenia za Janem Ewangelistą każdemu napotkanemu na naszej drodze człowiekowi choćby tylko tego jednego: „To prawda! Zaświadcza to ten, kto uwierzył, a świadectwo jego jest prawdziwe. Ja wiem, że mówię prawdę, abyście i wy wierzyli”.

Komentarze zostały przygotowane przez dr Mateusza Krawczyka

Książka na dziś

Zaskoczeni odkryciem. Świadectwa

Czy w dobie odejść, oficjalnych apostazji, skandali, zniecierpliwienia i otwartej krytyki warto pójść w stronę Kościoła katolickiego? Czy protestant może znaleźć coś ciekawego i wartościowego w tak nielubianym dziś katolicyzmie? Odpowiedź na te pytania brzmi: tak, zdecydowanie tak

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.