Środa

Czytania

(Iz 40,25-31)
„Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał?” — mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli. Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: „Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone?” Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy; lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

(Ps 103,1-2,3-4,8.10)
REFREN: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana

Błogosław, duszo moja, Pana
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

On odpuszcza wszystkie twoje winy
i uleczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.

Aklamacja
Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić, błogosławieni, którzy są gotowi wyjść Mu na spotkanie.

(Mt 11,28-30)
Jezus przemówił tymi słowami: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Rozważania do czytań

o. Maciej Sierzputowski CSSp

Patroni dnia:

Święty Grzegorz III, papież
urodził się w 690 roku. Do Rzymu przybył jako młody benedyktyn. W czasie pogrzebu Grzegorza II został niespodziewanie wybrany na papieża przez aklamację ludu rzymskiego. Konsekrowany został 18 marca 731 roku. Grzegorz III kontynuował działalność swego poprzednika. Nie dopuścił do niszczenia obrazów w Italii. Grzegorz III imponował wszystkim wymową, władał biegle greką, łaciną i syryjskim. Popierał także życie monastyczne i otwierał nowe klasztory. Zreorganizował nabożeństwa. Wystawił kilka nowych kościołów w Rzymie, a wiele z nich odnowił. Zmarł w Rzymie w jedenastym roku pontyfikatu - 27 lub 28 listopada 741 r.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Na wygnaniu w Babilonii, gdzie Izraelici słyszą dzisiejsze słowo proroka Izajasza, gwiazdy nie były tylko elementem nieba, ale widziano w nich symbole bogów. Niewiele się zmieniło, kiedy spojrzymy, jak dziś popularna jest zabobonna wiara w horoskopy, co jawnie sprzeciwia się pierwszemu przykazaniu, i wiąże bardziej z diabłem, niż z Panem Bogiem.
Jednak każdy z nas, kto choć raz – zwłaszcza mieszkając z dala od wielkiego miasta -zachwycił się pięknem rozgwieżdżonego nocą nieba, wie, że taki widok kieruje nasze myśli i serce gdzieś dalej – ku pięknie samego Stwórcy. Pan Bóg nie jest częścią świata stworzonego, ale czuwa nad nim. Daje nam się poznawać, ale zawsze większe jest niepodobieństwo niż podobieństwo między Bogiem a stworzeniem. Wielkość i wspaniałość Boga przerasta nasze pojmowanie.
Jednocześnie, Bóg, który mówi do swojego ludu przez proroka Izajasza, to Ten, który będąc nieskończenie wspanialszy od najpiękniejszych gwiazd czuwa nad każdym człowiekiem. Droga mojego życia – a więc także moja dzisiejsza praca, nauka, relacje rodzinne - nie jest zakryta przed Panem.
Jeśli tylko z moim zmęczeniem, znużeniem i zniechęceniem przyjdę dziś do Pana na modlitwę, jakby wbrew wszystkiemu, On pomnoży moją siłę, doda mi skrzydeł, odnowi moją ufność.

Komentarz do psalmu

Psalm 103 to modlitwa zachwytu nad wielkością Bożego miłosierdzia. Bóg nie jest dziadkiem z długą brodą, siedzącym w chmurach i niedosłyszącym tego, co do niego wołamy. To kochający Ojciec, miłosierny dla swoich synów i córek, który nam przebacza. Nie pobłaża grzechowi, ale jest silniejszy od zła. Może i pragnie nam przebaczać, uzdrawiać i prowadzić dalej ku sobie.
On odpuszcza wszystkie winy, leczy wszystkie choroby – to znaczy, że ma lekarstwo także i dla mojej duszy.
Bóg ciągle obdarza nas swoimi dobrodziejstwami, daje się poznać i spotkać nieraz w bardzo małych, ale codziennych znakach swojej bliskości.
Nie zapominać o dobrodziejstwach Boga to dziękować za to, co już dobrego się wydarzyło w moim życiu, ćwiczyć w sobie taką dobrą „pamięć”. Za jakie dobrodziejstwa dawno (albo wcale) nie dziękowałem Bogu, mojemu miłosiernemu Ojcu?

Komentarz do Ewangelii

W pierwszym czytaniu z Księgi proroka Izajasza zostaliśmy zapewnieni, że Pan dodaje siły zmęczonemu; że ci, co zaufali Panu, odzyskują siły.
Jezus wypełnił to proroctwo – był ucieczką i ratunkiem dla tych, którzy otaczali Go wtedy, wśród pierwszych uczniów. Ale Jezus, Bóg i Człowiek, który siedzi po prawicy Ojca i wstawia się za nami, dzisiaj, w czasie Kościoła, spełnia to słowo wobec nas.
Zbyt często myślimy o spotkaniu z Bogiem jako o dodatkowym ciężarze. Diabeł zawsze podsunie nam co najmniej sto powodów, aby się nie pomodlić, aby nie poświęcić czasu tylko dla Chrystusa. Spotkanie z Bogiem czasem możemy wyobrażać sobie jak przyjście do filharmonii – tylko wtedy, gdy odpowiednio się ubierzemy, przygotujemy, i znajdziemy szczególny czas. Może nawet dłuższy, ale bardzo rzadko.
To bardzo ważne, by samemu sobie nie odbierać prawa do przyjścia do Jezusa – wtedy, kiedy wydaje nam się, że już wszystko stracone; wtedy, kiedy nasze serce jest przytłoczone, ściśnięte, zmęczone; wtedy, kiedy nie jesteśmy wypoczęci i pachnący, ale może mocno zmęczeni i spoceni trudem pracy. Właśnie wtedy przyjść do Niego.
Jezus jest zawsze bliski nam, a szczególnie obecny w Najświętszym Sakramencie. Jezus w dzisiejszym słowie nas – którzy z pewnością czymś jesteśmy utrudzeni, a może najbardziej samymi sobą – zaprasza: Przyjdź do Mnie. Weź na siebie moje jarzmo – a więc moją naukę, do której kluczem jest przyjęcie Mojej miłości. Takiej, jaką Ojciec ma do Mnie, i odpowiedzenie na nią całym sercem. Nic nie stracisz, a ja odnowię Twoje serce.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez ks. Mateusza Mickiewicza

Książka na dziś

Dzieje Polski. Tom 7. 1673-1763. Upadanie i powstawanie

Andrzej Nowak

Co za czasy w Rzeczypospolitej! Od sławionego w całej Europie zwycięstwa pod Wiedniem w 1683 r. po widmo upadku państwa - zaledwie pół wieku później Siódmy tom "Dziejów Polski" prof. Andrzeja Nowaka czyta się nie jak jeden, ale jak kilkanaście scenariuszy hollywoodzkich superprodukcji historycznych. W tym okresie Rzeczpospolita niestety doznaje porażek jak nigdy dotąd.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.