Jaki jest sens życia ludzkiego według religii chrześcijańskiej? Jak można osiągnąć szczęście???

Sens życia można rozumieć dwojako: jako przekonanie o celowości życia oraz jako przekonanie o prawdziwości i uporządkowaniu rzeczywistości, którą tworzymy i która nas otacza. W zależności od tego, jak rozumiemy słowo „sens”, chrześcijanie uważają, że:

– celem życia człowieka jest niebo, to znaczy zjednoczenie z Bogiem, który nas stworzył (tzn. „zrobił” z niczego, kodując w nas swój obraz i podobieństwo), zbawił (tzn. uratował od tego, co najbardziej nam ciąży, czyli od śmierci i lęku przed nią, od winy i od niszczącego jej poczucia) i w ogóle nas kocha. Wtedy (tzn. w niebie) osiągniemy pełnię szczęścia dostępując pełni podobieństwa do Boga.

– człowiek uczestniczy w historii, która posiada swój sens, tzn. jest historią zbawienia. Nawet nasze upadki, cierpienia, to czego nie rozumiemy, to wszystko jest elementem tej wielkiej historii, która prowadzi człowieka do ostatecznego spotkania z miłującym Bogiem. Człowiek szczęśliwy to po chrześcijańsku po prostu człowiek święty. A świętość nie oznacza jakiejś mitycznej doskonałości, ale otwartość serca, rozumu i woli na nadprzyrodzoność, która objawia się w doczesności. Także w cielesności, o czym przekonał nas Chrystus przyjmując ludzkie ciało (stając się człowiekiem). A zatem szczęście chrześcijanina nie polega na znalezieniu jakiejś ekologicznej niszy sensu pośród otaczającego nas chaosu, ale na wewnętrznej intuicji (bo przecież nie wszystko jesteśmy w stanie rozumowo wyjaśnić), że wszystko co jest, jest chciane przez Boga dla naszego zbawienia i ostatecznego z Nim zjednoczenia.

Tadeusz Cieślak SJ